@article{MAJER_2019, title={Czy adhortacja „Amoris Laetitia” zmieniła kan. 915 KPK? }, volume={62}, url={https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/pk/article/view/8488}, DOI={10.21697/pk.2019.62.4.04}, abstractNote={<p>Niezależnie od wątpliwości natury teologicznej – czy to w dziedzinie teologii moralnej, czy zgodności magisterium Franciszka z wcześniejszym nauczaniem Kościoła – nie wydaje się, by kan. 915 stanowił przeszkodę natury prawnej dla dopuszczania do Komunii Świętej, po przeprowadzonym rzetelnym rozeznaniu osobistym i duszpasterskim, niektórych osób, które po rozwodzie cywilnym żyją w nowych związkach i których sytuacja życiowa została oceniona, zgodnie z nauczaniem adhortacji Amoris laetitia, jako wolna od ciężkiej winy. Trzy przesłanki zawarte w tym przepisie – grzech ciężki, uporczywe trwanie w nim i oczywistość grzechu – w świetle nauczania papieskiego mogą w ogóle nie weryfikować się w szczególnych sytuacjach konkretnych osób. Wówczas kan. 915 nie ma zastosowania.</p> <p>Należy też pamiętać, iż zakaz dopuszczania do Eucharystii „osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim” nie ma też zastosowania w przypadku wątpliwości co do istnienia grzechu ciężkiego i jego charakteru oczywistego oraz uporu w złem, a wobec treści zawartych w posynodalnej adhortacji trudno mówić, by nie pojawiały się poważne wątpliwości co do tego, że każdy rozwiedziony, który zawarł nowy związek, jest publicznym, ciężkim grzesznikiem, który nie ma woli zmiany swej sytuacji.</p> <p>Dlatego, odpowiadając na pytanie zawarte w tytule niniejszego artykułu, wypada stwierdzić, że po Amoris laetitia kan. 915 nie musi być zmieniany, zachowuje swą aktualność, ale wobec osób rozwiedzionych, które zawarły nowe związki, jego interpretacja musi uwzględniać magisterium papieża Franciszka, tak jak uwzględniała dotychczasowe nauczanie Kościoła.</p>}, number={4}, journal={Prawo Kanoniczne}, author={MAJER, PIOTR}, year={2019}, month={lis.}, pages={91–111} }