Przesyłanie tekstów

Autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.

Wytyczne dla autorów

„Studia Gdańskie” (w skrócie StGd) są periodykiem naukowym, który publikuje oryginalne artykuły naukowe i recenzje, nie będące aktualnie przedmiotem innego postępowania wydawniczego, z zakresu badawczego dyscyplin naukowych należących do dziedziny nauk teologicznych, humanistycznych i społecznych, ze szczególnym uprzywilejowaniem zagadnień z egzegezy biblijnej, teologii systematycznej i praktycznej, historii religii i Kościoła oraz filozofii, socjologii i pedagogiki.

Teksty, tj. artykuły lub recenzje, są publikowane w języku polskim lub angielskim. Przed publikacją wszystkie artykuły przesłane do StGd przechodzą proces ślepej recenzji.

Przesłane artykuły muszą odpowiadać kryteriom oryginalnych tekstów naukowych. Cel artykułu musi być ewidentny, omawiane w nim (hipo)tezy jasno sformułowane, zasadniczy i oryginalny wkład wyakcentowany, metodologia poprawna i przejrzysta. Artykuły muszą być zaopatrzone w odpowiedni aparat naukowy (cytaty, odnośniki bibliograficzne, wykaz konsultowanej literatury, itp.).

Zasady przyjmowania i recenzowania artykułów

1. Teksty prac w formacie Microsoft Word w wersji elektronicznej należy zgłosić i załączyć po zalogowaniu się lub zarejestrowaniu na https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/sg/.

2. Teksty są przekazywane najpierw do wstępnej oceny redaktorom tematycznym, którzy decydują o dopuszczeniu artykułu do procesu recenzji.

3. Każdy artykuł jest poddany ocenie dwóch recenzentów z zastosowaniem zasady podwójnej anonimowości (double-blind review), tzn. autorzy i recenzenci artykułów nie znają swoich tożsamości.

4. Lista recenzentów współpracujących ze „Studiami Gdańskimi” jest podana na stronie internetowej czasopisma.

5. Ostateczną decyzję o przyjęciu artykułu do druku podejmuje Redaktor Naczelny, uwzględniwszy ocenę recenzentów oraz ostateczną wersję tekstu dostarczoną przez autora po ustosunkowaniu się do ewentualnych korekt sugerowanych przez recenzentów.

6. Redakcja zastrzega sobie możliwość dokonywania korekt językowych.

Wskazania edytorskie

1. Objętość artykułu (łącznie z wykazem literatury) nie może przekraczać 40 tys. znaków a recenzji 15 tys. znaków (ze spacjami włącznie), w formacie A4 (czcionka Times New Roman 12, interlinia 1,5; w przypisach czcionka 10 z odnośnikami w indeksie górnym).

2. Do artykułu należy dołączyć:
a) streszczenie (100-150 słów) i słowa kluczowe (3-5) w języku polskim;
b) tytuł, streszczenie i słowa kluczowe w języku angielskim;
c) alfabetyczny wykaz literatury wykorzystanej przy pisaniu artykułu;
d) krótki biogram Autora (obejmujący tytuły i stopnie naukowe, miejsce pracy (afiliację), numer ORCID oraz adres do korespondencji (tradycyjnej i elektronicznej).

3. Artykuły przesłane do Redakcji powinny być poprawne językowo i stylistycznie oraz mieć przejrzystą strukturę z wyraźnie zaznaczonym wstępem, kolejnymi częściami analizy (ze śródtytułami) i zakończeniem.

4. W przesyłanym tekście nie należy stosować żadnego specjalnego formatowania. Akapity zanaczyć enterem, nie dzielić wyrazów i nie stosować wyróżnień.

5. W przypadku, gdy zgłoszony artykuł jest rezultatem realizacji konkretnego programu badawczego lub projektu finansowanego przez organizację lub instytucję, należy to wyraźnie zaznaczyć w specjalnym przypisie na pierwszej stronie artykułu (odnośnik dołączony do tytułu). Np. Niniejsze studium jest częścią projektu badawczego finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (UMO- 2017/31/B/HS1/03457).

6. Przypisy wyjaśniające należy stosować tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Przy numerowaniu przypisów należy używać cyfr arabskich. Przypisy wyjaśniające nie powinny być używane do rutynowych odnośników bibliograficznych. Rutynowe odwołania bibliograficzne należy umieścić w samym tekście w nawiasach, z podaniem autora (nazwiska), roku, numeru stron/y, np. (McCormick 2007, 54). Wprowadzając w takich odnośnikach zakres stron, między numerami stron należy użyć łącznika, np. 12-14 (bez spacji między myślnikiem a cyfrą). Poszczególne odnośniki w tych samych nawiasach powinny być oddzielone średnikiem a strony kropką (bez spacji), np. (McCormick 2007, 54; Dohmen 2021, 40.45.71-73). W przypadku dwóch lub trzech autorów (nazwisk) w tym samym odnośniku między nazwiskami należy wpisać „i”, np. (Schmid i Kowalski 2017, 53-57). W przypadku więcej niż trzech autorów (nazwisk) w tej samym odnośniku należy powołać się na pierwszego autora (nazwisko) i użyć skrótu „i in.”, np. (Nowak i in. 2007, 41). Używanie skrótów, takich jak „por.” jest niedozwolone. W przypadku odwołań rutynowych, odnoszących się tylko do ostatniego zdania, nawiasy (z odnośnikiem) są umieszczane w zdaniu, tj. pisane przed kropką (ostatnim znakiem interpunkcyjnym). W przypadku odwołań rutynowych, odnoszących się do większej liczby zdań lub całego akapitu, nawiasy umieszcza się poza ostatnim zdaniem, tj. po kropce (ostatnim znaku interpunkcyjnym). Wszystkie wykorzystane publikacje należy wymienić osobno na końcu artykułu w specjalnej sekcji zatytułowanej „Bibliografia” i ułożyć w porządku alfabetycznym (według nazwiska autora) i chronologicznym. W przypadku więcej publikacji tego samego roku tego samego autora (nazwiska), do roku publikacji należy dodać odpowiednią literę (a, b, c itd.), np. 1992a, 1992b itd.
W przypadku odniesień do tekstów biblijnych należy używać standardowych polskich skrótów ksiąg biblijnych (wg: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu [Biblia Tysiąclecia], wyd. 5, Poznań 2008). Przy cytowaniu tekstu biblijnego łącznik (-) jest używany między wersetami a myślnik (–) między rozdziałami. Po cyfrze informujacej o numerze księgi nie ma być spacji.; podobnie przed cyfrą podającej numer wersetu. Np. 2Sm 6–8; 1Krl 7,13-22.40.48-51.

7. Zapis bibliografii (najczęściej spotykane typy)
Niżej są przedstawione przykłady zapisu bibliograficznego w najczęściej spotykanych publikacji, który nalezy stosować w końcowym wykazie wykorzystanej literatury (Bibliografia).

a. Książka
Nazwisko, Inicjał(y) imienia /imion autora. rok publikacji. Pełny tytuł (kursywą) (Seria wydawnicza; numer w serii). Miejsce wydania: Wydawnictwo.
Butler, T.C. 2009. Judges (Word Biblical Commentary; 8). Nashville: Thomas Nelson.
Więcej autorów:
Jaczynowska, M., Musiał, D., Stepień, M. 2004. Historia starożytna. Warszawa: Trio.

b. Artykuł w czasopiśmie
Nazwisko, Inicjał(y) imienia /imion autora. rok publikacji. Pełny tytuł artykułu. Nazwa czasopisma (kursywą), tom (zeszyt), pierwsza-ostatnia strona.
Kubiś, A. 2016. Znaczenie pozycji aniołów w grobie Jezusa w J 20,12. The Biblical Annals, 6 (3), 459-493.

c. Rozdział /artykuł w książce
Nazwisko, Inicjał(y) imienia /imion autora. rok publikacji. Tytuł rozdziału /artykułu. W: Nazwisko, Inicjał(y) imienia /imion redaktora (red.), Pełny tytuł książki (kursywą) (Seria wydawnicza; numer w serii). Miejsce wydania: Wydawnictwo, numery stron.
Szamocki, G. 2021. The Motif of God’s Mountain and Transhumanism in the Biblical Perspective. W: R. Petkovšek, B. Žalec (red.), Transhumanism as a Challenge for Ethics and Religion (Theology East - West / Theologie Ost - West; 27). Zürich: LIT Verlag, 181-188.

d. Źródło internetowe
Nazwisko, Inicjał(y) imienia /imion autora. rok publikacji. Tytuł. Adres http (data dostępu)
Pioske, D. 2019. First Temple. https://www.bibleodyssey.org/places/main-articles/first-temple (dostęp: 13.05.2022)

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.