Opublikowane: 2018-02-13

Zasadność koncepcji nowej cywilizacji zaproponowanej przez Herberta Marcusego

Aleksandra Kleśta
Studia Philosophiae Christianae
Dział: Artykuły naukowe
https://doi.org/10.21697/2016.52.1.02

Abstrakt

Niniejszy artykuł dotyczy słuszności diagnozy dokonanej przez McKenziego, że w filozofii Herberta Marcusego jest mowa o tym, co dzisiaj nazywa się performansem organizacyjnym. Ale głównym celem niniejszych rozważań jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy propozycja stworzenia nowej cywilizacji przedstawiona przez Marcusego oraz próba teoretycznego pogodzenia zasady przyjemności z zasadą rzeczywistości jest możliwa. Marcuse przedstawia wizję nowego społeczeństwa jako alternatywę dla dotychczasowego społeczeństwa przemysłowego. Łączy on perspektywę Marksowską z Freudowską, a to dlatego, że uznał on, iż dopiero połączenie teorii sił wytwórczych i rozważań psychoanalitycznych pomoże ustalić niezbędne warunki do powstania nowej, nierepresywnej rzeczywistości. Nawoływał do stworzenia projektu nowej zasady rzeczywistości, która nie wykluczałaby zasady przyjemności. Wydaje się jednak, że nie zauważył on faktu, iż siły mutacyjne niemalże niepostrzeżenie przechodzą w siły normatywne. To, czego spodziewał się Marcuse, z jednej strony spełniło się, z drugiej zaś stworzyło szereg wątpliwości, jak i niedogodności praktycznych, których nie przewidział.

Słowa kluczowe:

performans organizacyjny, zasada wydajności, zasada rzeczywistości, nowa wrażliwość, represja, Eros, normatywność

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Kleśta, A. (2018). Zasadność koncepcji nowej cywilizacji zaproponowanej przez Herberta Marcusego. Studia Philosophiae Christianae, 52(1), 27–52. https://doi.org/10.21697/2016.52.1.02

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.