Opublikowane: 2018-12-03

WYOBRAŻENIE SACRUM W KULTURZE TRADYCYJNEJ I WSPÓŁCZESNEJ

Halina Mielicka-Pawłowska

Abstrakt

Na bazie koncepcji fenomenologicznych zawartych w pracach Mircea Eliadego, Rudolfa Otto oraz Emila Durkheima porównane zostały systemy wierzeniowe odnoszące się do wyobrażeń sacrum istniejących w XIX i w pierwszej połowie XX w. oraz pod koniec XX w. i na początku XXI w. Tradycyjny system wierzeń, oparty o materiał etnograficzny i folklorystyczny charakteryzowała zasada solidarności łącząca wyobrażenia Boga, przyrody i człowieka.  W opozycji do tej zasady antysacrum ukonkretniane było w wierzeniach demonologicznych, wiary w diabła oraz pojawienie się chaosu kosmicznego wtedy, gdy została naruszona zasada solidarności łącząca Boga, człowieka i przyrodę. Schemat wyobrażeń współczesnych, początku XXI w., ukonkretniał sacrum poprzez związek Boga z przyrodą traktowany jako gwarancja istnienia świata. Człowiek przeciwstawia się temu porządkowi wtedy, kiedy niszczy przyrodę, co traktowane jest jako zło moralne, a także tworzy idealną, wirtualną rzeczywistość, określaną pojęciem awatara, przeciwstawianą ustanowionemu przez Boga porządkowi wszechświata. Wyobrażenia antysacrum obejmują więc przekonania ludzi, że naruszenie solidarności łączącej Boga (Absolut, Transcendens) i przyrodę jest spowodowane działaniem człowieka, który tworzy własną rzeczywistość i w ten sposób przyczynia się do zaistnienia końca świata.

Słowa kluczowe:

sacrum, antysacrum, kultura tradycyjna, kultura współczesna

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Mielicka-Pawłowska, H. (2018). WYOBRAŻENIE SACRUM W KULTURZE TRADYCYJNEJ I WSPÓŁCZESNEJ. Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne, 13(4). Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/ucs/article/view/3069

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.