Abstrakt

Stefan Wyszyński jako młody kapłan obserwował życie robotników włocławskich – uczył ich katolickiej nauki społecznej, przedstawiając ją jako remedium na wykorzystywanie przez kapitalistów i komunistów. Był blisko człowieka pracującego i znał jego bolączki. To doświadczenie, poparte w czasie podróży naukowej obserwacją życia robotników na Zachodzie Europy, w trakcie którego przyglądał się instytucjom zajmującym się ludźmi pracy, zaowocowało powojenną publikacją książki Duch pracy ludzkiej. Książka zawierała dojrzałe przemyślenia dotyczące teoretycznej i chrześcijańskiej koncepcji pracy i pracownika. Dawała odpowiedzi na pytania o to, jak efektywnie pracować i jak rozwijać się zawodowo i duchowo. Duch pracy ludzkiej stał się podstawą do późniejszego nauczania kard. Wyszyńskiego, który wielokrotnie wracał do myśli zawartych w tej książce, moralnie kształtując kolejne pokolenia. Okazała się ona humanistyczną i jednocześnie chrześcijańską pozycją, która może być czytana również dziś.