Pierwsze przykazanie Dekalogu odnosi się do prawdy samego Boga. Człowiek ze swej natury już od początku swego świadomego życia nosi w sobie potrzebę odnoszenia się do Boga. Jest uznawany pozytywnie za Boga Stwórcę. Kardynał Wyszyński zwraca uwagę, że trzeba od początku widzieć w Nim także Ojca w Chrystusie. W kontekście tej wielkości Boga pojawia się również, jak mówi opis biblijny, pragnienie przebóstwienia człowieka, aby człowiek chciał zastąpić Boga. Następnie dochodzi do tego deifikacji materii, która jest zaprzeczeniem przykazania: nie mieć innych bogów. Taki sposób myślenia prowadzi do zanegowania Boga i poważnego zachwiania zaufania do Niego. W tym kontekście pojawiają się różne formy ateizmu. Z kolei człowiek zaczyna budować inną koncepcję wolności i inaczej z niej korzystać. Życie człowieka według Dekalogu nie jest zadaniem łatwym. Niejednokrotnie człowiek musi przezwyciężyć różne pokusy, jakie oferuje pogański świat, wraz z różnymi przemianami. A jednak różne postawy wobec tego zjawiska mogą prowadzić do dojrzałości wiary.