https://doi.org/10.56898/st.9517
Wieczernik jest tym miejscem, gdzie odnajdujemy poszczególne etapy przemiany duchowej człowieka. Począwszy od umycia nóg apostołów, poprzez wieczerzę i konsekrację chleba i wina, które stały się Ciałem i Krwią Chrystusa, aż po otrzymanie Ducha Świętego dostrzega się proces zdobywania świętości. Mówi o tym bogactwo gestów i słów Jezusa, w których odnajdujemy zachętę, aby je zrozumieć i wcielić w życie.
W geście obmycia nóg uczniowie uczą się pokory, dostrzegają znaczenie czystości oraz podejmują służbę na wzór swego Nauczyciela. Jest ona kryterium przynależności do Jezusa, rezygnacją ze swego życia, aby oddać się do jego dyspozycji.
Lekcja pokory i służby, jakiej Jezus udziela apostołom, stanowi przygotowanie do wieczerzy, by wejść na głębszy stopień zjednoczenia, spożywając Jego Ciało i pijąc Jego Krew. W nich tkwi moc i siła dla człowieka pragnącego żyć po Bożemu. Kto wkracza na taką drogę, doświadcza nowości życia, odrzucając grzech, i naśladuje Jezusa.
Relacja Jezusa z uczniami zostaje pogłębiona udzieleniem im Ducha Świętego, aby mogli przemieniać chleb i wino w Ciało i Krew Chrystusa oraz karmić ludzkie dusze zgłodniałe Boga. W ten sposób dzięki otrzymanemu Duchowi apostołowie i ich naśladowcy stają się świadkami Chrystusa, głosząc z mocą Słowo Boże i promieniując świętością.
Język Polski
English
Deutsch
Русский
Italiano
Français (France)
Español (España)