https://doi.org/10.21697/wsp.2017.12.3.36.05
Papież Franciszek w swoim nauczaniu bardzo wyraźnie wypowiada się w obronie życia, krytykując to, co nazywa „kulturą odrzucenia”. Ten swoisty rodzaj antykultury przyczynia się do marginalizacji ludzi, zwłaszcza słabych, którzy wydają się zbędnym balastem dla społeczeństwa. Papież widzi w odrzuceniu życia naznaczonego cierpieniem, zagrożonego aborcją w łonie matki lub uznanego za bezużyteczne wymowny wyraz tej „kultury odrzucenia”, która zaczyna stawać się powszechną mentalnością i przenika współczesne społeczeństwa w różnych częściach świata. Człowiek i jego życie nie są już postrzegane jako podstawowa wartość, którą należy szanować i chronić, zwłaszcza jeśli osoba jest uboga lub niepełnosprawna, jeśli nie jest jeszcze przydatna – jak dziecko mające przyjść na świat lub już nie jest przydatna – jak osoba w podeszłym wieku. to, co jest niepotrzebne, co stwarza problemy, może być odrzucone. Kultura odrzucania sprawiła, że staliśmy się niewrażliwi także na marnowanie i wyrzucanie żywności, co jeszcze bardziej zasługuje na potępienie, gdy w każdej części świata liczne osoby i rodziny cierpią wskutek głodu i niedożywienia. Papież ukazuje, że „społeczeństwo jest niestety zanieczyszczone «kulturą odrzucenia», która jest przeciwieństwem kultury przyjęcia. Zaś ofarami kultury odrzucenia są właśnie osoby najsłabsze, najbardziej kruche”. Podczas wizyty w domu opatrzności Bożej, założonym niemal dwa wieki temu przez św. Józefa Benedykta Cottolengo w turynie, ojciec Święty powiedział: „Wśród ofiar tej «kultury odrzucenia» chciałbym tutaj przypomnieć szczególnie licznie przyjmowane w tym domu osoby starsze: starsi są pamięcią i mądrością narodów. ich długowieczność nie zawsze jest postrzegana jako Boży dar, ale czasami jako ciężar, trudny do zniesienia, zwłaszcza, gdy ich zdrowie jest znacznie osłabione. Ta mentalność nie jest dobra dla społeczeństwa, a my musimy rozwijać «przeciwciała» wobec takiego sposobu postrzegania osób starszych czy niepełnosprawnych, jakby ich egzystencja nie była już godna dalszego życia”. Możemy zauważyć, że obrona życia i szacunek dla jego wartości są la- rami nauczania Papieża Franciszka, w którym podkreśla on:
– zasadę nienaruszalności życia ludzkiego, ponieważ człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, a życie jest darem, który w Bogu ma swój początek i swój kres;
– prymat jednostki nad społeczeństwem, a w konsekwencji obowiązek instytucji i organizmów społecznych do poszanowania życia od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci;
– obowiązek troski o bezbronnych, chorych i starszych, który znajduje swoje korzenie w nauczaniu Chrystusa, a dziś może być wyrażony poprzez promocję „kultury życia”, jako najlepszego remedium na „kulturę odrzucenia”.
W swoim nauczaniu Papież Franciszek potwierdza nowymi słowami i w nowej formie miłość Boga do człowieka, który od wieczności jest „miłośnikiem życia” (por. Mdr 11,26), i wyraża życzenie, aby „wszyscy poważnie potraktowali obowiązek szanowania i doglądania świata stworzonego, bycia wrażliwymi na każdą osobę, przeciwstawiania się kulturze marnotrawstwa i odrzucania, by budować kulturę solidarności i spotkania”
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski