Opublikowane: 2022-12-30

Archetypy chrześcijańskiej nadziei w umyśle człowieka i zachowaniu członków zakonów rycerskich

Oleh Masiuk

Abstrakt

Nadzieja jest nie tylko centralnym elementem światopoglądu wierzącego w chrześcijaństwie, ale jest także narzędziem zarządzania pomagającym utrzymać pewne warunki dla prawidłowego istnienia ludzi w każdych okolicznościach. Biorąc pod uwagę, że chrześcijaństwo jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych religii, definicja archetypów chrześcijańskiej nadziei jest konieczna do zharmonizowania interakcji bytu i świadomości we współczesnym świecie. W tym przypadku najlepszym przykładem samoorganizacji społecznej jest zakon rycerski. W badaniach zastosowano podejście hermeneutyczne, podejście psychoanalityczne, metodę analizy dokumentów oraz metodę historyczną. Artykuł analizuje zbiór świętych wizerunków męskich i żeńskich, które bezpośrednio ustalają wektor osiągania prawidłowego istnienia w świadomości chrześcijanina. Ponadto analizowany jest wpływ tych obrazów na samoorganizację społeczną, która ustala akceptowalne wzorce zachowań dla pobożnego człowieka. Badacz sugeruje, że mechanizmy zbawienia i służby muszą być niezbędne do zapewnienia istnienia harmonijnego społeczeństwa.

Słowa kluczowe:

nadzieja chrześcijańska, archetyp chrześcijański, świadomość, podświadomy, Zakon Rycerzy, zbawienie, służba

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Masiuk, O. (2022). Archetypy chrześcijańskiej nadziei w umyśle człowieka i zachowaniu członków zakonów rycerskich. BIBLIOTEKA TEOLOGII STOSOWANEJ Prawda, wolność, Religia, 1, 80–96. Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/bts/article/view/11511

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.