Encyklika Rerum novarum Leona XIII jest podstawą katolickiej nauki społecznej. To fundament myśli Kościoła na temat chrześcijańskiego podejścia do spraw gospodarczych i ekonomicznych. Powstała w czasach niepokojów społecznych związanych z jednej strony z licznymi strajkami wyzyskiwanych robotników, a z drugiej – rodzącym się komunizmem, który zdaniem papieża był „lekarstwem groźniejszym od samej choroby”. Leon XIII dostrzega błędy systemu, w którym nie ma miejsca na ludzką solidarność, jednak główną oś krytyki kieruje pod adresem socjalizmu jako ideologii nie do pogodzenia z ludzką naturą. Dokument nie tylko stał się podstawą programową ugrupowań politycznych odnoszących się do chrześcijańskiej myśli społecznej, ale wywarł ogromny wpływ na duszpasterską działalność Kościoła w XX wieku. To właśnie minione stulecie przyniosło nowe wyzwania takie jak powstanie komunistycznych państw charakteryzujących się totalitarną formą rządów i krwawym terrorem. W tym kontekście dzieło Leona XIII jawi się jako prorocza przestroga przed bagatelizowaniem myśli marksistowskiej. Celem niniejszego artykułu jest przede wszystkim ukazanie tego ostatniego aspektu encykliki Rerum novarum.
Zasady cytowania