https://doi.org/10.216978/kmt.2024.58.06
W artykule autorka pracy jako przedmiot badań wybrała zaprezentowanie obrazu rodziny w polskich filmach fabularnych, powstałych po 2004 roku. Celem badawczym jest analiza sposobów, w jakie rodzina została przedstawiona w polskiej kinematografii fabularnej, na podstawie zastosowanego języka filmu. W pracy wykorzystano następujące metody badawcze: analiza treści, analiza obrazu oraz analiza muzyki. Do badań wybrano cztery produkcje: „Cicha Noc” (2017) Piotra Domalewskiego, „Mój biegun” (2013) Marcin Głowackiego, „Nad życie” (2012) Anny Pluteckiej-Mesjasz i „Hania” (2007) Janusza Kamińskiego, głównie ze względu na rok produkcji. Badanie oparte jest na analizie języka filmu, narracji, wizualności, symbolice, konwencji filmowej oraz kontekście społecznym i kulturowym, w jakim filmy powstały. Z przeprowadzonej analizy wynika, że polscy filmowcy w swoich produkcjach podejmują tematy odzwierciedlające problemy współczesnej rodziny, takie jak: rozwody, uzależnienia, emigracja, przemoc w domu oraz brak porozumienia, celem podniesienia świadomości społecznej.
Język Polski
English