Opublikowane: 01-09-2019

Duch w Liście do Rzymian

Sławomir Stasiak
Studia Gdańskie
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.26142/stgd-2018-026

Abstrakt

W Rz 8, Paweł używa terminu to pneuma bez dodatkowych określeń. Badania pokazują, że Duch to osoba odmienna od Boga Ojca i Chrystusa, zarówno w działaniu, jak i istnieniu. Jest to szczególnie widoczne w 8,33-34, gdzie wstawiennictwo Chrystusa z woli Boga Ojca jest przedstawione analogicznie do wstawiennictwa Ducha, o którym była mowa w 8,26. Duch podejmuje działanie w Osobach Trójcy Świętej. En pneuma Theou (8,9) wskazuje, że ziemskie życie chrześcijan pozostaje pod działaniem Ducha Bożego, kata pneuma zaś oznacza bycie, życie, przebywanie w Duchu Świętym, a to pozwala wierzącemu znaleźć usprawiedliwienie, ono jednak dokonuje się przez wiarę w Chrystusa. Tak Żydzi, jak i Grecy potrzebują działania Boga w Duchu Świętym (en pneumati hagiō(i)). Uczestnictwo w królestwie Boga przynosi pokój i radość także en pneumati hagiō(i). Przez Ducha Świętego (dia pneumatos hagiou) Boża miłość została na nas wylana. Chrześcijanie są wolni od strachu przed śmiercią i niewolą. Odradzająca się dynamika Ducha pozwala na pierwszeństwo Bożego synostwa. Wreszcie Paweł idzie o krok dalej i podkreśla, że Duch współpracuje z chrześcijanami, jeśli tylko rozpoznają i utrzymują szczególną relację z Bogiem w modlitwie (8,15-16).

Słowa kluczowe:

Nowy Testament, List do Rzymian, Duch Boży, Duch Chrystusa, Duch Święty, aktywność Ducha, życie chrześcijanina

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Stasiak , S. (2019). Duch w Liście do Rzymian. Studia Gdańskie, 43, 61–76. https://doi.org/10.26142/stgd-2018-026

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.