Opublikowane: 2019-01-01

Ubóstwo – znak czasu dla Kościoła w Ameryce Łacińskiej w perspektywie konferencji w Medellin

Dariusz Pabiś

Abstrakt

W roku 2015 minęła pięćdziesiąta rocznica zakończenia Soboru Watykańskiego II. Bez wątpienia było to wydarzenie o kapitalnym znaczeniu dla Kościoła powszechnego. W skali Ameryki Łacińskiej równie ważną rolę odegrała zakończona ponad pół wieku temu, w roku 1968, II Ogólna Konferencja Episkopatu tego kontynentu, która miała miejsce w kolumbijskim mieście Medellín. Biskupi tam zgromadzeni podjęli wysiłek, aby przełożyć soborową refleksję nad Kościołem i światem na realia Ameryki Łacińskiej. Kluczową rolę odegrało tu przynaglenie do badania znaków czasu, które pozwalają dostrzec konkretne przestrzenie działania Ducha Bożego w świecie i skutecznie odpowiadać na wyzwania obecne w wydarzeniach i ludzkich potrzebach. Jednym z zasadniczych znaków czasu, jaki został rozpoznany przez uczestników konferencji, było – dotykające szerokich rzesz ludzi – ubóstwo. Stało się ono wyzwaniem do podjęcia przez Kościół konkretnych działań.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Pabiś, D. (2019). Ubóstwo – znak czasu dla Kościoła w Ameryce Łacińskiej w perspektywie konferencji w Medellin. Warszawskie Studia Pastoralne, 1(43), 7–23. Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/wsp/article/view/9814

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.