https://doi.org/10.21697/im.2025.36.1.02
Mammizm, który został zdefiniowany przez Najwyższy Trybunał Roty Rzymskiej jako subforma niedojrzałości emocjonalnej, zbadano na podstawie dwóch orzeczeń rotalnych: z 2011 i 2014 roku, autorstwa tego samego redaktora, Pio Vito Pinto. Pojęcie „mammizmu” odnosi się do patologicznej zależności emocjonalnej dorosłego mężczyzny od matki, która może prowadzić do niezdolności konsensualnej do zawarcia małżeństwa kanonicznego. Zjawisko to wiąże się z zaburzeniem osobowości zależnej (DPD), charakteryzującym się nadmierną potrzebą opieki i uległością, brakiem niezależności w podejmowaniu decyzji. W pierwszym przeanalizowanym wyroku rotalnym (z 2011 r.) uznano, że nadmierne podporządkowanie się mężczyzny matce uniemożliwiało powstanie wspólnoty małżeńskiej, w drugim zaś udowodniono, że zależność syna od matki wpłynęła na częściową symulację zgody małżeńskiej. Ważnym elementem dowodowym w obu przypadkach były opinie psychologów i analiza środowiska rodzinnego mężczyzny. Oba orzeczenia podkreślają konieczność udowodnienia, że zaburzenia związane z nadmiernym przywiązaniem do matki istniały przed zawarciem związku małżeńskiego w poważnej formie. W obu przypadkach wykazano, że mammizm powoduje niezdolność do zawarcia małżeństwa w zakresie poważnego braku rozeznania osoby oceniającej (kan. 1095 º2 KPK) i uniemożliwia podjęcie istotnych obowiązków małżeńskich zgodnie z kan. 1095 º3 KPK.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share