https://doi.org/10.21697/im.2021.32.1.04
Z przeprowadzonych analiz wynika, że przedstawiciele doktryny prawa kanonicznego traktują parafilie jako zagrożenie dla małżeństwa i rodziny, traktując je jako przykład dezintegracji psychoseksualnej danej osoby. Zdaniem kanonistów omawiane odstępstwa mogą uniemożliwić zawarcie ważnego przymierza małżeńskiego ze względu na niezdolność parafilika do podjęcia i wypełnienia istotnych obowiązków małżeńskich, takich jak: ustanowienie małżeńskiej wspólnoty życia, ustanowienie więzi międzyosobowej między małżonkami, utrzymanie stałego, wiernego, wzajemnego i długotrwałego związku w celu utrzymania wspólnoty heteroseksualnej, urodzenia i wychowania potomstwa lub urzeczywistnienia współżycia intymnego humano modo. Jednak sama obecność parafilii nie przesądza o niezdolności osoby do zawarcia małżeństwa. W tym zakresie kanoniści zalecają uwzględnienie stopnia nasilenia danej anomalii, odwołując się tym samym do badań Urbano Navarrete i włoskiego psychiatry Gianfrancesco Zuanazziego. Jednocześnie należy unikać pochopnej oceny wagi danej parafilii i uważnie oceniać każdą przedstawioną sprawę, biorąc pod uwagę rodzaj odchylenia, jego cechy, a także osobowość kontrahenta.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski