Nowe polskie tłumaczenie Kodeksu prawa kanonicznego – uwagi na temat kanonów regulujących małżeństwo

Piotr  Majer

doi:10.21697/10.21697/im.2022.33.1.01

Opublikowane: 2022-06-30

Tom 33 Nr 1 (2022)

Nowe polskie tłumaczenie Kodeksu prawa kanonicznego – uwagi na temat kanonów regulujących małżeństwo

Ks. dr hab. Piotr Majer, prof. ucz.

Ius Matrimoniale

Dział: Rozprawy i artykuły

https://doi.org/10.21697/10.21697/im.2022.33.1.01

Abstrakt

Artykuł zawiera omówienie zrewidowanego przekładu kan. 1055-1165 Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. Nowe tłumaczenie zostało zatwierdzone przez Konfe- rencję Episkopatu Polski dnia 18 listopada 2021 roku. Autor omawia najważniejsze zmiany w tłumaczeniu na język polski kanonów regulujących małżeństwo, podając uzasadnienie dokonanych nowelizacji. W większości przypadków zmiany polegają na dokonaniu ko- rekty językowej, zwłaszcza stylistycznej. Niekiedy jednak skrupulatna weryfikacja dotych- czasowego przekładu ujawniła konieczność dokonania poważniejszych merytorycznych modyfikacji. Jedną z racji inspirujących nowy przekład było pragnienie dostosowania języka Kodeksu prawa kanonicznego do polskiego języka prawnego i prawniczego.

Słowa kluczowe:

Kodeks prawa kanonicznego, tłumaczenie tekstów prawnych, małżeństwo, matrimonium

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Majer, P. . (2022). Nowe polskie tłumaczenie Kodeksu prawa kanonicznego – uwagi na temat kanonów regulujących małżeństwo. Ius Matrimoniale, 33(1), 5–30. https://doi.org/10.21697/10.21697/im.2022.33.1.01

Cited by / Share

Bibliografia

Źródła:
BENEDICTUS XVI, Litterae apostolicae motu proprio datae quaedam in Codice Iuris Canonici immutantur Omnium in mentem, 26.10.2009, AAS 102 (2010), s. 8-10.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.031983, AAS 75 (1983), pars II, s. 1-317.
FRANCISCUS PP., Litterae apostolicae motu proprio datae De concordia inter Codices, 31.05.2016, AAS 108 (2016), s. 602-606.
Konferencja Episkopatu Polski, Uchwała z dnia 18 listopada 2021 r., nr 22/390/2021 https://episkopat.pl/ wp-content/uploads/ 2018/06/Uchwa% C5%82a-nr-22_390_2021.pdf [dostęp 15.01.2022]
Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, wyd. 3, Katowice 1996.
SEKRETARIAT STANU, Normae de latino textu C.I.C. tuendo, 28 stycznia 1983 r., Enchiridion Vaticanum, t. 8, Bologna 1993, s. 514-517.
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, Dz.U. 1960 nr 30 poz. 168 ze zm.
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296 ze zm.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 ze zm.
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59 ze zm.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 ze zm.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555 ze zm.
Wyrok Sądu Metropolitalnego w Katowicach (c. Sobański) z 10 kwietnia 2000 r., Ius Matrimoniale 6 (2001), s. 203-205.

Literatura:
BÁNK J., Connubia canonica, Romae – Friburgi Brisg. – Barcinone 1959.
BĄCZKOWICZ F., BARON J., STAWINOGA W., Prawo Kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. II, Opole 1958.
BERNÁRDEZ CANTÓN A., Comentario al can. 1160, w: A. MARZOA, J. MIRAS, R. RODRÍGUEZ-OCAÑA (red.), Comentario Exegético al Código de Derecho Canónico, t. III, Pamplona 1996, s. 1619-1622.
BERNÁRDEZ CANTÓN A., Compendio de derecho matrimonial canónico, Madrid 1991.
BISKUPSKI S., Prawo małżeńskie Kościoła Rzymskokatolickiego, t. I, Warszawa 1956.
BONNEMAIN J.M., Competencia de los párrocos personales para asistir al matrimonio: posibilidad de delegarla, w: P.J. VILADRICH, J. ESCRIVÁ-IVARS, J.I. BAÑARES, J. MIRAS (red.), El matrimonio y su expresión canónica ante el III Milenio. X Congreso Internacional de Derecho Canónico, Pamplona 2001, s. 545-552.
DAPPA R., La scienza minima necessaria per contrarre il matrimonio nella dottrina e nella giurisprudenza rotale (can. 1096 CIC), Gliwice 2013.
DOSSETTI G., La violenza nel matrimonio in diritto canonico, Milano 1998 (przedruk wydania z 1943).
DUDZIAK J., Asystencja przy zawieraniu małżeństwa w parafii wojskowej (garnizonowej) według konstytucji apostolskiej «Spirituali militum curae», Polonia Sacra 6 (2002) nr 10, s. 113-131.
DZIERŻON G., Nieważność aktu prawnego dokonanego pod wpływem przymusu (kan. 125 § 1 KPK), Prawo Kanoniczne 60 (2017) nr 4, s. 3-13.
DZIERŻON G., Niezdolność do zawarcia małżeństwa jako kategoria kanoniczna, Warszawa 2002.
GÓRALSKI W., Kanoniczna zgoda małżeńska (kanony 1095-1107), Gdańsk 1991.
GÓRALSKI W., Prawo do zawarcia małżeństwa. Perspektywa kanonisty, Zeszyty Naukowe KUL 59 (2015) nr 4, s. 23-38.
GÓRALSKI W., Systematyka tytułów nieważności małżeństwa w zakresie zgody małżeńskiej w KPK z 1983 r., Prawo Kanoniczne 35 (1992) nr 1-2, s. 201-211.
GÓRALSKI W., Małżeństwo kanoniczne, Warszawa 2011.
GRABOWSKI I., Prawo kanoniczne według nowego Kodeksu, Lwów 1927.
GRZEGORCZYK T., Konwalidacja wg kpk, w: B. HOŁYST (red.), Wielka encyklopedia prawa, Warszawa 2005, s. 365.
HERVADA J., Uważnienie małżeństwa, w: P. MAJER (red.), Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, Kraków 2011, s. 866-873.
IGNATOWICZ J., NAZAR M., Prawo rodzinne, Warszawa 2016.
IHLI S., Der Personalpfarrer als Delegant der Traubefugnis, w: B.S.ANUTH, B. DENNEMARCK, S. IHLI (red.), Von Barmherzigkeit und Recht will ich singen. Festschrift für Andreas Weiß, Regensburg 2020, s. 279-309.
JEZIORO J., Konwalidacja małżeństwa, w: U. KALINA-PRASZNIC (red.), Encyklopedia Prawa, Warszawa 2007, s. 332-333.
JEZIORO J., Konwalidacja, w: U. KALINA-PRASZNIC (red.), Encyklopedia Prawa, Warszawa 2007, s. 332.
JEZIORO J., Sanacja, w: U. KALINA-PRASZNIC (red.), Encyklopedia Prawa, Warszawa 2007, s. 746.
JĘDREJEK G., Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz do art. 1-616, Warszawa 2013.
JOUGAN A., Słownik kościelny łacińsko-polski, Warszawa 1992.
KLIMKIEWICZ D., Uważnienie zwykłe małżeństwa z powodu braku formy kanonicznej (kan. 1137 CIC 17, kan. 1160 KPK ), Annales Canonici 16 (2020) nr 2, s. 21-35.
LIS M., Ratyfikacja umowy, w: U. KALINA-PRASZNIC (red.), Encyklopedia Prawa, Warszawa 2007, s. 694-695.
MINGARDI M., La sanazione del matrimonio civile, Quaderni di diritto ecclesiale 31 (2018) nr 2, s. 175-190.
MONTINI G.P., La convalidazione del matrimonio: semplice; sanazione in radice, w: QUADERNI DELLA MENDOLA (red.), Matrimonio e disciplina ecclesiastica, t. 3, Milano 1996, s. 187-207.
MÖRSDORF K., Die Rechtssprache des Codex Iuris Canonici. Eine kritische Untersuchung, Paderborn 1937.
NAVARRETE U., Derecho matrimonial canónico. Evolución a la luz del Concilio Vaticano II, Madrid 2007.
PAWLUK T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. III: Prawo małżeńskie, Olsztyn 1984.
PAWLUK T., Wiedza nupturientów w świetle wymogów kanonicznych i postulatów duszpasterskich, w: W. GÓRALSKI, R. SZTYCHMILER (red.), Przymierze małżeńskie, Lublin 1993, s. 49-60.
PELLEGRINO P., La vis et metus (can. 1103) nel Codex Iuris Canonici, Ius Canonicum 37 (1997) nr 74, s. 529-558.
PETRANI A., Prawo małżeńskie według Kodeksu Prawa Kanonicznego, Roczniki Teologiczno-Kanoniczne 1 (1949), s. 303-349.
PIETRZYKOWSKI K., Konwalidacja czynności prawnej, w: B. HOŁYST (red.), Wielka encyklopedia prawa, Warszawa 2005, s. 364.
PIETRZYKOWSKI K., Konwalidacja małżeństwa, w: B. HOŁYST (red.), Wielka encyklopedia prawa, Warszawa 2005, s. 364-365.
PLEZIA M. (red.), Słownik łacińsko-polski, t. IV, Warszawa 1974.
ROZKRUT T., Poprawna interpretacja kan. 538 § 3 i kan. 1110 z Kodeksu Jana Pawła II. Dwa zapytania z Krakowa do Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych, Ius Matrimoniale 31 (2020), nr 2, s. 5-29.
ROZKRUT T., Proboszcz parafii wojskowej może delegować upoważnienie do asystowania przy zawieraniu małżeństwa – odpowiedź Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych, Polonia Sacra 16 (2005), s. 351-356.
RYBCZYK J., Uzdrowienie małżeństwa w zawiązku: sanatio in radice – c. 1138-1141, Lublin 1958.
SOBAŃSKI R., Czy proboszcz parafii wojskowej może delegować upoważnienie do asystowania przy zawieraniu małżeństwa?, Prawo Kanoniczne 44 (2001) nr 1-2, s. 13-20.
SOBAŃSKI R., Ponownie o proboszczach wojskowych i delegacji upoważnienia do asystencji małżeńskiej, Prawo Kanoniczne 46 (2003) nr 1-2, s. 31-37.
SONDEL J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 1997.
STASIUK P., Wpływ przymusu i bojaźni na ważność małżeństwa w świetle wyroków Roty Rzymskiej w latach 1983-2004, Kraków 2017.
STAWNIAK H., Niemoc płciowa jako przeszkoda do małżeństwa. Ewolucja czy zmiana koncepcji?, Warszawa 2000.
STECZKOWSKI P., Małżeństwo cywilne katolików – jego walor kanoniczny i możliwość uważnienia, Annales Canonici 7 (2011), s. 49-65.
SZAFRAŃSKI W., Rzymskokatolickie prawo małżeńskie po Drugim Soborze Watykańskim, Poznań-Warszawa-Lublin 1971.
ŚWITO L., Zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi w prawie polskim, Olsztyn 2019.
WÓJCIK A., Konsekwencje prawne dopełnienia i niedopełnienia małżeństwa w prawie kanonicznym, Analecta Cracoviensia 44 (2012), s. 307-319.
ZEMKE A., Sanacja czynności prawnej, w: B. HOŁYST (red.), Wielka encyklopedia prawa, Warszawa 2005, s. 908. Google Scholar