https://doi.org/10.21697/kmt.2023.54.08
W ramach treści udostępnianych w sieci pojawiają się narracje zwierzeniowe dotyczące trudnych doświadczeń, chorób, wypadków, traum. Efektem ich publikowania może być zebranie środków na leczenie, uzyskanie wsparcia psychicznego, czy też integracja społeczności. Są one częściowo zasymilowane przez dyskurs rozrywki. Nadmiar treści tego typu ma wpływ m.in. na syndrom zmęczenia współczuciem [Moeller 1999]. Interesującym zagadnieniem w tym kontekście jest proces inicjowania i dekodowania współczucia implikowanego w wybranych przekazach cyfrowych. Autorkę interesują werbalne i wizualne środki towarzyszące
ekspozycji współczucia w środowisku cyfrowym. W badaniu wybranych narracji zwierzeniowych podjęta zostaje również próba wskazania dominujących praktyk odbiorczych.
Język Polski
English