Opublikowane: 2024-11-13

Przeoczone pejzaże, reżyserowane krajobrazy. O poetyce reportaży przyrodniczych Adama Robińskiego

Edyta Żyrek-Horodyska
Kultura-Media-Teologia
Dział: Artykuły i rozprawy
https://doi.org/10.21697/kmt.2024.59.17

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie poetyki reportażu przyrodniczego jako gatunku, w którym natura staje się dominującym elementem przekazu. Kluczową kategorią w jej percypowaniu jest pojęcie aktywnej i empatycznej wrażliwości. Analizom poddane zostały trzy książki reportażowe Adama Robińskiego: Hajstry. Krajobraz bocznych dróg, Kiczery. Podróż przez Bieszczady oraz Pałace na wodzie. Tropem polskich bobrów.W badaniach połączono metodę uważnej lektury (ang. close reading) z perspektywą „zielonego czytania” (ang. green reading). Analizy wykazały, że wykorzystywane przez dziennikarza techniki przyrodopisarskie sprzyjają edukowaniu i rozwijaniu wrażliwości odbiorcy.

 

Słowa kluczowe:

Adam Robiński, reportaż, ekopoetyka, krajobraz, ekologia

Pobierz pliki

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.