Veröffentlicht am: 1994-06-15

Szafarstwo Najświętszej Eucharystii (kanony 897-911)

Marian Pastuszko
Prawo Kanoniczne
Rubrik: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/pk.1994.37.1-2.04

Abstract

Articulus proemio, parte principali et conclusione constant. In proemio fontes iuris canonici de Sanctissima Eucharistia tractantes exponunntur et canones 897-899 Codicis luris Canonici explicantur. Pars principalis articuli in decem puncta dividitur, quia hoc in loco decem canones (ex 900-911) inveniuntur. 1. Secundum can. 900 §§ 1-2 minister Sanctissimae Eucharistiae est solus sacerdos valide ordinatus et lege canonica non impeditus. 2. Can. 901 permittit sacerdoti Missam celebranti applicare pro quibusvis fidelibus etiam defunctis. 3. Ad normam can. 903 sacerdotes peregrini litteras commendatitias sui ordinarii vel superioris religiosi secum habere debent, si Missam celebrare velint extra suam dioecesim. 4. Sacerdotibus valde commendatur frequens, immo cotidiana celebratio Sanctissimi Sacrificii (can. 904). 5. Exceptis diebus 2 novembris et 25 decembris non licet sacerdoti plus quam semel in die celebrare. Ordinarius loci concedere potest sacerdotibus ut bis in die et ter die dominica vel festo de praecepto Missam celebrent (can. 905 §§ 1-2). 6. Non licet celebrare Sacrificium Eucharisticum sine participatione alicuius saltem fidelis (can. 906). In celebratione eucharistica diaconus et laicus non potest actionibus fungi, quae sacerdotis celebrantis sunt propriae (can. 907). 8. Can. 909 obligat sacerdotes ad se praeparandum ante Missam et ad gratias agendum post Missam. Idem admittitur in libro Liturgiae Horarum lingua latina edito. Aliter vero proponit, minus recte iudicio auctoris liber Liturgiae Horarum in lingua polonica publicatus. 9. Ad normam can. 910 § 2 et can. 230 § 3 laicus ad sacram Communionem distribuendam deputari potest. In Polonia viri, sed non mulieres, nostris diebus, facultatem communionem distribuendi ab ordinario obtinere possunt. 10. Officium et ius Viaticum ad infirmos deferendi habent parochus, vicarii paroeciales - in paroecia, cappellanus - in sua cappellania et superior in communitate religiosa clericali aut in societate vitae apostolicae versantibus in domo. In casu necessitatis hoc facere protest quilibet sacrae Communionis minister (can. 911 §§ 1-2). Sub fine auctor affirmat conclusionem esse brevem quia proemium longum videtur.

Dateien herunterladen

Zitierregeln

Pastuszko, M. . (1994). Szafarstwo Najświętszej Eucharystii (kanony 897-911). Prawo Kanoniczne, 37(1-2), 73–161. https://doi.org/10.21697/pk.1994.37.1-2.04

Zitiert von / Teilen


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##