Abstract

Appellatio est provocatio ab inferiore iudice, qui sententiam tulit, ad superiorem, ad impugnatae sententiae emendationem. Distinguitur appellatio ex officio iudicis et ad instantiam partis. Sententia, quae matrimonii nullitatem primum declaraverit, una cum appellationibus, si quae sint, et ceteris iudicii actis, intra viginti dies a sententiae publicatione ad tribunal appellatonis ex officio transmittatur. Defensor vinculi habet ius a sententia matrimonii nullitatem primnum declarantem appellandi ad iudicem superiorem, sed ad appellandum ex officio non tenetur; acta enin ex officio ad tribunal appelletionis transmittantur. Ius appellandi ad iudicem superiorem habet pars, quae sententia negativa se gravatam putat. Appellatio interponi debet coram iudice a quo sententia prolata sit, intra peremptorium terminum quindecim dierum utilium a notitia puiblicationis sententiae. Prosecutio appellationis dirigitur ad iudicem superiorem intra mensem ab interpositione, nisi iudex a quo longius tempus ad eam prosequendam parti praestituerit. Appellatio quoad substantiam derivat a iure naturae, quoad formam a iure canonico positivo.