Abstract

Ut variis in disputationibus his in Foliis Trimestribus editis demonstravi, non solum potestatis sacramentalis eiusque inamissibilis et potestatis non sacramentalis eiusque amissibilis distinctio, verum etiam ipsa validitas sacramentorum a sacerdotibus degradatis, depositis aut excommunicatis administratorum cuncta ordinationis relativae periodo ab Ecclesia catholica agnoscebatur. Huic Ecclesiae doctrinae omnino similis erat Gratiani sententia auctoritatibus firmissime fundata in Decreto eius collectis. At non multo post Decreti Gratiani confectionem ab aliquibus decretistis introducta atque propagata est opinio de invalido ordinis sacramento ab ordinatoribus depositis vel extra Ecclesiam collato. Opinio haec ab aliquibus viris doctis ipsi Ecclesiae et Gratiano usque ad nostra tempora falso ascribitur. Ad originem artque radices iniustae huius opinionis recte pleneque explicandas necessario examinandum erat, utrum Paucapalea et Rolandus, primi noti nobis decretistae, eius auctores fuerint aut saltem ad eam introducendam aliquo modo occasionem dederint, necne. Hac igitur de causa in disputatione nunc proposita opinionem utriusque huius decretistae de potestate sacerdotali et sacramentis diligenter examinavi. Cuius laboris effectus sunt hii: Ut Paucapalea, ita Rolandus et potestatis sacerdotalis distinctionem, quam diximus, et vim sacramentorum agnoscit a quibusvis sacerdotibus indignis, sive degradatis vel depositis sive excommunicatis, celebratorum. Horum igitur decretistarum opinio Gratiani hac in re sententiae similis est. Attamen explicatio potestatis ordinandi recte a Rolando facta (C. I q. 7), sed non recte a canonistis intellecta, falsae illius, quam supra diximus, opinionis introducendae occasionem praebuit. Sed de ipso huius opinionis auctore atque historia alio in loco disputabimus.