Autor analizuje oficjum Ave gemma claritatis o św. Katarzynie Aleksandryjskiej. Występuje ono w niewielu źródłach, głównie z terenu Francji i centralnej Europy (Polska, Węgry). Autor wydzielił sześć zasadniczych grup manuskryptów i starodruków, w których repertuar śpiewów jest zbliżony. Materiał analityczny pokazuje, że układ antyfon w oficjum był bardziej stabilny niż układ responsoriów. Najbardziej odpornymi na zmiany okazały się Laudesy.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.