Opublikowane: 2023-02-04

Pojęcie odpowiedzialności duchowej w dynamice wzrostu w miłości

Stanisław Gibziński
Warszawskie Studia Pastoralne
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.21697/wsp.2021.2.02

Abstrakt

W procesie wzrastania człowieka w wierze ważną rolę pełni fakt i doświad- czenie odpowiedzialności o proporcjonalnie zmiennej dynamice inten- sywności przeżycia i widzenia zakresu pola oddziaływania. Zależy więc od relacji osoby z łaską i dotyczy rozwoju cnót. Odpowiedzialność ujęta od strony moralnej jest związana z normatywną i życiodajną rzeczywistością prawdy o dobru i jest nazywana odpowiedzialnością moralną. Refleksja charytologiczna w obrębie aretologii wskazuje natomiast na prawo wolności w Chrystusie, które jest związane z odpowiedzialnością duchową i przeja- wia się w wielkoduszności człowieka w wielorakich aktach woli. Duchowy charakter odpowiedzialności zaznacza się w cnotach wlanych i nabytych, teologicznych i moralnych, proporcjonalnie do postępu w zjednoczeniu z Bogiem. Są one scentralizowane w aktach kultu i scalają moralność, du- chowość, treść depozytu wiary oraz życie liturgiczne. Refleksja o odpowie- dzialności w duchowości zwraca więc uwagę na rolę łaski w przestrzeni całego życia chrześcijańskiego. Łaska, ponieważ osadza moralność w rze- czywistości odkupieńczej i eschatologicznej, organizuje ją i scala w osobie ludzkiej, nadaje znaczenie nadprzyrodzone, oraz wzmacnia i uszlachetnia. Podsumowując, przyczyną odpowiedzialności w duchowości jest spotkanie z Chrystusem. Podjęcie odpowiedzialności jest aktualizacją i cechą trwa- nia w zjednoczeniu z Nim. Wynika z życia nadprzyrodzonego opartego na łasce, dzięki której cnoty wiary, nadziei i miłości korelują z cnotami kardynalnymi i darami Ducha Świętego oraz umożliwiają człowiekowi życie według Ośmiu Błogosławieństw. Odpowiedzialność jest tym samym składnikiem struktury powołania człowieka do świętości, a jej przyjęcie jest organicznie związane z procesem duchowego rozwoju człowieka, jest kontrapunktem dla naturalizmu, minimalizmu i letniości w życiu Kościoła, wyrazem pragnienia i dążenia do świętości (por. Mt 11, 12) oraz jest formą ekspiacyjnej odpowiedzi na rozwijającą się „cywilizację śmierci”.

Słowa kluczowe:

duchowość, powołanie, łaska, odpowiedzialność moralna i duchowa, konsekwencje czynów moralnych, cnoty wlane, jedność, zjednoczenie

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Gibziński, S. (2023). Pojęcie odpowiedzialności duchowej w dynamice wzrostu w miłości. Warszawskie Studia Pastoralne, 52(2), 27–67. https://doi.org/10.21697/wsp.2021.2.02

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.