Wraz z postępem laicyzacji drastyczne zmiany zachodzą także w społeczeństwie polskim. Dotykają one zwłaszcza podatnej na nowe prądy współczesnej młodzieży, która w socjologii definiowana jest jako generacja Z. Rewolucja kulturowa, która dokonała się w ostatnich latach, negatywnie odbiła się na członkach generacji Z i znacznie utrudniła podejmowanie skutecznych działań pastoralnych skierowanych do tego pokolenia. Młodzież w realiach roku duszpasterskiego 2022/2023
to grupa społeczna w dużej mierze zdystansowana do Kościoła, a po części także kontestująca Jego nauczanie wraz z głoszonymi zasadami moralnymi oraz wartościami. Wśród kluczowych problemów generacji Z leży także upadek autorytetów, w tym drastyczna zmiana postrzegania św. Jana Pawła II. Istotny wpływ na młodych wywarła także pandemiczna izolacja oraz publiczne wystąpienia skierowane przeciw idei obrony życia poczętego. Młodzi z generacji Z w znacznej części nie odnajdują się w Kościele, z uwagi na brak odpowiedniego świadectwa w środowisku rodzinnym. Aby podjąć skuteczne działania duszpasterskie, należy zaakcentować komplementarność działań pastoralnych wobec rodzin oraz zaktualizować metody nauczania w katechezie szkolnej.