https://doi.org/10.21697/2018.16.1.02
W niniejszym artykule przedstawiono kilka wybranych aspektów związanych z wykonywaniem przez państwo pochodzenia marynarza obowiązków w zakresie naboru i pośrednictwa pracy marynarzy do pracy na statkach morskich, ze szczególnym uwzględnieniem polskiej perspektywy prawnej. Konwencja o pracy na morzu (MLC) jest najważniejszym międzynarodowym instrumentem regulacyjnym dotyczącym warunków życia i pracy marynarzy na statkach morskich. MLC wymaga, aby państwo zapewniło marynarzom dostęp do skutecznego i dobrze zorganizowanego systemu naboru i pośrednictwa pracy. W Polsce obowiązki państwa w zakresie naboru i pośrednictwa pracy dla marynarzy regulowane są przede wszystkim przepisami ustawy o pracy na morzu w 2015 r. Obejmują one takie instrumenty, jak: audyt i certyfikację agencji zatrudnienia w celu zapewnienia
skutecznego nadzoru i kontroli nad tymi podmiotami, zaangażowanymi w pośrednictwo pracy marynarzy do pracy na statkach morskich.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski