Opublikowane: 2018-06-09

Znaczenie pracy w życiu pierwszych mnichów chrześcijańskich

Bożena Szewczul
Prawo Kanoniczne
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/pk.2018.61.2.01

Abstrakt

Praca, obok modlitwy, czyli służba Boża, stanowiły istotę życia pierwszych mnichów, co słusznie określała benedyktyńska maksyma: ora et labora. Pierwsi przedstawiciele życia, które w Kościele katolickim zostało całkowicie oddane Bogu, starali się, aby ich praca była jednocześnie modlitwą, dzięki czemu mogli utrzymywać stałą więź z Bogiem. Głównym celem pracy, będącej formą naśladowania pracowitego Chrystusa i Apostołów, było także uczestnictwo w Jego dziele odkupienia oraz zdobywanie środków potrzebnych do prostego życia, zgodnego z ewangelicznym ubóstwem. Praca miała dla mnichów także wymiar ascetyczny, gdyż dawała możliwość przezwyciężenia własnych słabości, pełniejszej realizacji wymagań zawartych w Ewangelii, a tym samym dokładniejszego upodobnienia się do Chrystusa. Podstawowe zasady dotyczące sensu, rozumienia i wykonywania pracy były podane w Apoftegmacie Ojców Pustyni i Regułach Klasztornych, natomiast resztę każdy mnich musiał odkryć osobiście, wraz z wypełnianiem swoich obowiązków w ciszy i skupieniu oraz zdobywaniem doświadczenia w sztuce łączenia modlitwy z pracą.  Jednocześnie wszyscy mieli świadomość, że być prawdziwym mnichem to znaczy "pracować własnymi rękami".

Słowa kluczowe:

praca; mnich; pustelnik; reguła monastyczna; pracowitość; lenistwo; asceza; dobroczynność

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Szewczul, B. . (2018). Znaczenie pracy w życiu pierwszych mnichów chrześcijańskich . Prawo Kanoniczne, 61(2), 3–29. https://doi.org/10.21697/pk.2018.61.2.01

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.