De concordia inter Codices - Zgoda między kodeksami

MICHAŁ SIENNICKI

doi:10.21697/pk.2019.62.1.08

Veröffentlicht am: 2019-03-09

Bd. 62 Nr. 1 (2019)

De concordia inter Codices - Zgoda między kodeksami

MICHAŁ SIENNICKI

Prawo Kanoniczne

Rubrik: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.1.08

Abstract

List apostolski wydany "Motu Proprio" "De concordia inter Codices" modyfikujący niektóre normy Kodeksu Prawa KanonicznegoW poniższym artykule podjęto próbę wyjaśnienia powodów, dla których Najwyższy Prawodawca Kościoła zdecydował się na promulgację listu apostolskiego w formie motu proprio "De concorida inter Codices". Przedstawia krótką historię przygotowania tego tekstu oraz problemy związane z jego promulgacją, zarówno dla Kościoła powszechnego, jak i w konkretnym przypadku Polski. Autor artykułu stara się ukazać potrzebę znajomości nowej normy kanonicznej, upragnionej już przez papieża Benedykta, a ostatecznie promulgowanej przez papieża Franciszka. Nauka kanoniczna nie może ograniczać się tylko do kodeksu łacińskiego, ale musi wykraczać poza niego i sięgać do kodeksu wschodniego, zwłaszcza gdy chodzi o sprawy małżeństwa i jego ważności, sakramentu chrztu i zapisania do Kościoła sui iuris. Są to nieodzowne elementy nauki kanonicznej, które powinien posiadać każdy pasterz Kościoła, a zwłaszcza ten, który w swoich duszpasterskich warunkach spotyka się z wiernymi wschodnimi. Należy mieć nadzieję, że nauka kanoniczna przyczyni się do zapewnienia opieki duszpasterskiej wszystkim wiernym, którzy jej oczekują.

Dateien herunterladen

PDF (Język Polski)

Zitierregeln

SIENNICKI, M. (2019). De concordia inter Codices - Zgoda między kodeksami . Prawo Kanoniczne, 62(1), 183–198. https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.1.08

Zitiert von / Teilen

Literaturhinweise

Bibliografia
Google Scholar

Źródła
Google Scholar

AAS 108(2016), s.602-606.
Google Scholar

Communicationes 43(2011), 315-316.
Google Scholar

Communicationes 43(2011), s. 315-316.
Google Scholar

Insegnamenti di Giovani Paolo II, XIII,2, s.936-937.
Google Scholar

Ioannes Paulus II, Allocutio ad Episcopos, w: L'Osservatore Romano 23 listopada 1983.
Google Scholar

List Apostolski w formie motu proprio De concorida inter Codices,w: L'Osservatore Romano 16 września 2016. (odtąd Concorida inter Codices).
Google Scholar

Literatura
Google Scholar

Baleani C., I requisiti di attuabilità dell'istituto giuridico del passaggio: il principio generale e il consenso, in: Commentarium pro religiosis et missionariis 80(1990), s. 128-154.
Google Scholar

Communicationes 43(2011), 315-316.
Google Scholar

Gefaell P., Commenti al M.P. De concorida inter Codices, in: Ius Ecclesiae 29(2017), s. 160.
Google Scholar

Gefaell P., La correlazione tra CIC'83 e CCEO'90 alla luce della "nota explicativa" del 2011, w: Il diritto canonico orientale a cinquant'anni dal Concilio Vaticano II, Kanonica 22(2016), p. 281-289.
Google Scholar

Lombardia P., Komentarz do kan. 7 w: Codex Iuris Canonici. Kodeks prawa kanonicznego. Komentarz., red. P. Majer, edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, Kraków 2011, s. 70.
Google Scholar

Navarro Valls R., Komentarz do kan. 1109 w: w: Codex Iuris Canonici. Kodeks prawa kanonicznego. Komentarz., red. P. Majer, edycja polska na podstawie wydania hiszpańskieg, Kraków 2011, s. 836.
Google Scholar

Prader J., Il matrimonio in Oriente e in Occidente, 2a ed.,Roma, PIO, 2003 (Kanonicam,1), s.266).
Google Scholar

Ruyssen G., Il decreto conciliare Unitatis Redintegratio e la sua incidenza sulla communicatio in sacris con gli ortodossi. Evoluzione della disciplina, w: Il diritto canonico orientale a cinquant'anni dal Concilio Vaticano II, Kanonica 22(2016), p. 63-122.
Google Scholar

Sabbarese L., L'amministrazione straordinaria dei beni ecclesiastici nel CCEO: un aggiornamento mancato, w: Il diritto canonico orientale a cinquant'anni dal Concilio Vaticano II, Kanonica 22(2016), p. 231-248.
Google Scholar

Salachas D.- Nitkiewicz K., Inter-Ecclesial Relations between Eastern and Latin Catholics: A Canonical-Pastoral Handbook, angielska wersja w edycji George Dimitry Gallaro, Washington DC, CLSA, 2009, s. 29.
Google Scholar