Akty alienacji i transakcji w instytutach życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego

PAWEŁ KALETA

doi:10.21697/pk.2019.62.4.06

Published: 2019-11-09

Vol. 62 No. 4 (2019)

Acts of alienations and transactions in the institutes of consecrated life and associations of apostolic life

PAWEŁ KALETA

Prawo Kanoniczne

Section: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.4.06

Abstract

The points explored in this study refer to the guidelines published by the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life entitled Economy at the service of the charism and mission. These guidelines aim to provide guidance to administrators involved in the practical implementation of acts of alienation and transactions.

All sales exceeding the maximum amount pursuant to can. 638 § 3 require the Congregation’s authorization, regardless of whether the goods are ascribed to the stable patrimony. In Poland for instance, the maximum amount is €1.000.000. Superior general should present such requests for authorization, having initially sought consent from their council. Apart from the requirement contained in the 1983 Code of Canon Law, the Congregation also requires the submission of a sworn assessment of the goods to be alienated. The alienation of goods is not an independent act. The Congregation emphasizes that major superiors should „act together” with the local church. Prior to submitting a request for authorization, he or she should therefore request the written opinion of the ordinary of the place where the property is located.

Those major superiors intending to proceed with the closure of a community or work, should also inform other religious institutes in the same area about their intentions. This should be done in order to ensure that the diocese does not become deprived of religious congregations. In order to reduce risks arising from alienation or transactions, the Congregation recommends collaboration with external professionals (lay people or members of other religious institutes) in order to avoid the rash recourse of engaging a single professional worker. If possible, the Congregation recommends that priority is given to church institutions to purchase these alienated goods.

Keywords:

acts of alienation, transactions which can worsen the patrimonial condition of a juridic person, a lease of buildings, credit mortgages.

Download files

PDF (Język Polski)

Citation rules

KALETA, P. (2019). Acts of alienations and transactions in the institutes of consecrated life and associations of apostolic life. Prawo Kanoniczne, 62(4), 131–150. https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.4.06

Cited by / Share

References

Adamczewski W., Elementy prawa kanonicznego ze szczególnym uwzględnieniem kościelnej osoby prawnej w obrocie prawnym, „Nowy Przegląd Notarialny” 9 (2007), nr 3.
Google Scholar

Andrés D.J., El derecho de los religiosos. Comentario al Código Domingo, Madrid 1985.
Google Scholar

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, AAS 75 (1983), II, pp. 1-317; Kodeks Prawa Kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Poznań 1984.
Google Scholar

Codex Iuris Canonici auctoritate Pii X Pontificis Maximi iussu digestus, Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus (27.05.1917), AAS 9 (1917), pars II, pp. 2-523.
Google Scholar

Congregatio de Causis Sanctorum, Instructio ad peragendas inquisitiones dioecesanas vel eparchiales de causis sanctorum Sanctorum Mater (17.05.2007), AAS 99 (2007), pp. 465-510.
Google Scholar

Congregatio pro Episcopis, Index facultatum legatis pontificiis tributarum, 1986.
Google Scholar

D’Auria E., Alienation of Temporal Goods in Roman Catholic Canon Law. A Potential for Conflict, „Ecclesiastical Law Journal” 12 (2010), s. 33-52.
Google Scholar

Domaszk A., Dobra doczesne Kościoła, Warszawa 2016.
Google Scholar

Dubiel S., Kaleta P., Alienacja, w: Leksykon Prawa Kanonicznego, red. M. Sitarz, Lublin 2019, kol. 105.
Google Scholar

Dzierżon G., Założenia generalne dotyczące aktu przełożonego kościelnego wymagającego współudziału organów partycypacji (kan. 127 par. 1 KPK), „Studia Redemptorystowskie” 11 (2013), s. 371-381.
Google Scholar

Fiejdasz-Buczek L., Relikwie, w: Leksykon Prawa Kanonicznego, red. M. Sitarz, Lublin 2019, kol. 2492-2499.
Google Scholar

Grazian F., La nozione di amministrazione e di alienazione nel Codice di diritto canonico, Roma 2002.
Google Scholar

Kaleta P., Dzierżawa, w: Leksykon Prawa Kanonicznego, red. M. Sitarz, Lublin 2019, kol. 659.
Google Scholar

Kaleta P., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego Tom IV/1. Księga V. Dobra doczesne Kościoła, Poznań 2019.
Google Scholar

Kaleta P., Prawne aspekty zarządzania dobrami kościelnymi, Lublin 2017.
Google Scholar

Konferencja Episkopatu Polski, Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski w sprawie zarządzania dobrami Kościoła z dnia 25 sierpnia 2015 r. „Akta Konferencji Episkopatu Polski” 27 (2015).
Google Scholar

Kongregacja do spraw Biskupów, Dekret z dnia 05 grudnia 2006 roku zawierający recognitio decyzji Konferencji Episkopatu Polski w sprawie nowych sum (minimalnej i maksymalnej) w związku z alienacją dóbr kościelnych, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” (2007), nr 13, s. 33.
Google Scholar

Kongregacja Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Ekonomia w służbie charyzmatu i misji. Ukierunkowania, Wydawnictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2019.
Google Scholar

Kowalczyk E., Zakaz alienacji, „Prawo Kanoniczne” 55 (2012), nr 2, s. 105-119.
Google Scholar

Morrisey F.G., Temporal Goods and Their Administration, w: Commentary on the Code of Canon Law, red. Á. Marzoa, J. Miras, R. Rodrígues-Ocaña, t. II, Chicago 2004, s. 1662-1671.
Google Scholar

Olkowicz M., Problematyka umów, zwłaszcza alienacji, na podstawie Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku oraz prawa polskiego, „Studia Redemptorystowskie” 15 (2017), s. 317-335.
Google Scholar

Pontifica Commissio ad Codicis Camotes Authentice Interpretandos, De alienatione bonorum ecclesiasticorum, AAS 21 (1929), s. 574.
Google Scholar

Pontificio Consiglio per i Testi Legislativi, Nota Esplicativa »La funzione dell’autorità ecclesiastica sui beni ecclesiastici«, „Communicationes” 36 (2004) nr 1, s. 27.
Google Scholar

Rahner K., Vorgrimrel H., Mały słownik teologiczny, Warszawa 1987.
Google Scholar

Renken J.A., Threatening Contracts. The Discipline and Application of Canon 1295, „Studia Canonica” 45 (2011), nr 1, s. 501-519.
Google Scholar

Sacra Congregatio Concilii, Lauden. Circa donaria votiva et alienationes (14.01.1922), AAS 14 (1922), pp. 160-161.
Google Scholar

Sanctus Ioannes Paulus PP. II, Constitutio apostolica de Romana Curia Pastor bonus (28.06.1988), AAS 80 (1988), s. 841-912; tekst polski w: Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011, s. 1397-1465.
Google Scholar

Sekretarz Kongregacji do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, abp Piergiorgio Silvano Nesti C.P., Komunikat w sprawie alienacji z 21.12.2004 (Prot. N. 971/2004).
Google Scholar

Sitarz M., Kompetencje organów kolegialnych w Kościele partykularnym w sprawowaniu władzy wykonawczej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Lublin 2008.
Google Scholar

Smith R., Temporal Goods and Their Administration, w: New Commentary on the Code of Canon Law, red. J.P. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green, New York 2000.
Google Scholar

Świto L., Alienacja majątku kościelnego w diecezjach rzymskokatolickich w Polsce, Olsztyn 2010.
Google Scholar

Świto L., Tomkiewicz M., Kompetencje Stolicy Apostolskiej w zakresie alienacji majątku Kościoła powszechnego w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., w: Pecunia servire debet sed non regere. Księga Jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Stanisławowi Dubielowi, red. K. Wiak, P. Kaleta, Lublin 2017, s. 393-408.
Google Scholar

Tomkiewicz M., Obrót majątkiem Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce, Olsztyn 2013.
Google Scholar