Opublikowane: 2017-07-17

Il vescovo come testimone della carità. Profili canonici

ANTONIO INTERGUGLIELMI
Prawo Kanoniczne
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/pk.2017.60.2.01

Abstrakt

Biskup diecezjalny, który kieruje powierzonym mu Kościołem partykularnym z pełną władzą ustawodawczą, administracyjną i sądowniczą (kan. 391 § 1), jak również poprzez sprawowanie urzędu pasterskiego, jest pierwszą osobą, na której spoczywa misja charytatywna. Prawny przegląd tego obowiązku biskupa, który Kodeks Prawa Kanonicznego i dokumenty Magisterium omawiają wielokrotnie, także z duszpasterskiego punktu widzenia, jest bowiem nieodłącznym elementem zadania kierowania powierzonym mu Kościołem partykularnym i bycia gwarantem ducha kościelnego, że biskup kieruje ku miłości działania prezbiterów, wiernych i stowarzyszeń swojego Kościoła (can. 318 § 1), okazując troskę o najuboższych i najbardziej potrzebujących z tej części Ludu Bożego, której przewodniczy. Tę funkcję zachęcania do dobroczynności, biskup będzie mógł realizować poprzez rady diecezjalne, którym przewodniczy: Diecezjalną Radę ds. Ekonomicznych (kan. 492), Radę Duszpasterską ds. Tę funkcję zachęcania do działalności charytatywnej mogą pełnić rady diecezjalne, którym przewodniczy: diecezjalna rada ds. ekonomicznych (kan. 492), diecezjalna rada duszpasterska i inne ewentualne organy diecezjalne, które może w tym celu powołać, jak np. Caritas, organy, które ma obowiązek tworzyć zarówno na poziomie parafii, jak i na poziomie innych jednostek wchodzących w skład diecezji (kan. 1280). Nadzór nad zarządzaniem dobrami diecezji, który w świetle norm i Magisterium należy do biskupa diecezjalnego, należy więc rozumieć nie tylko jako zwykłą kontrolę, ale także jako podstawową funkcję "kierowania" w zarządzaniu dobrami, aby mogła być realizowana "troska o najuboższych", która jest częścią praktycznej misji Kościoła.

Słowa kluczowe:

Biskup, miłosierdzie, ekonomia, Papież, diecezja, dobra doczesne, administracja, parafia

Pobierz pliki

Zasady cytowania

INTERGUGLIELMI, A. (2017). Il vescovo come testimone della carità. Profili canonici. Prawo Kanoniczne, 60(2), 3–19. https://doi.org/10.21697/pk.2017.60.2.01

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.