Polityka księżnej Gryzeldy w Ordynacji Zamojskiej w latach 1666-1669

Marek Groszkowski

doi:10.21697/sc.2020.27.w.sp.8

Opublikowane: 2020-05-14

Tom 27

Polityka księżnej Gryzeldy w Ordynacji Zamojskiej w latach 1666-1669

Marek Groszkowski

Saeculum Christianum

Dział: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/sc.2020.27.w.sp.8

Abstrakt

Księżna Gryzelda Wiśniowiecka przejęła Ordynację Zamojską pod koniec 1665 r. Opierała się na stabilnym zapleczu politycznym. Jednocześnie starała się jednak zjednać sobie mieszkańców Ordynacji. Na jej terenie cały czas funkcjonowała propaganda. Dwór księżnej prowadził także ograniczoną kontrolę powstającej na terenie Ordynacji korespondencji. Potwierdzeniem prowadzenia przez G. Wiśniowiecką stabilnych rządów jest jej stosunek do arendarzy. Wszelkie należności egzekwowała od nich w sposób surowy. Osobą numer dwa w Ordynacji był chorąży bracławski Hieronim Żaboklicki. Po sejmie konwokacyjnym 1668 r. coraz większe znaczenie zaczął zdobywać Michał Korybut Wiśniowiecki.

Słowa kluczowe:

Gryzelda Wiśniowiecka Ordynacja Zamojska polityka

Inne teksty tego samego autora

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Groszkowski, M. (2020). Polityka księżnej Gryzeldy w Ordynacji Zamojskiej w latach 1666-1669. Saeculum Christianum, 27, 106–118. https://doi.org/10.21697/sc.2020.27.w.sp.8

Cited by / Share

Bibliografia

Źródła rękopiśmienne:
Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie: Archiwum Zamoyskich: nr 1000, 1002, 1008, 1009, 1012, 1019, 1023, 2379, 2595, 2750.

Archiwum Narodowe w Krakowie: Zbiór Zygmunta Glogera: nr 448.

Archiwum Państwowe w Lublinie: Akta miasta Zamościa: nr 127.

Archiwum Ordynacji Zamojskiej: nr 42, Biblioteka Ordynacji Zamojskiej nr 1348.

Księgi grodzkie krasnostawskie: RMO nr 5.

Sąd Komisarski Zamku Zamojskiego: nr 1, 2.

Centralnyj Derżawnij Istorićnij Archiv Ukraini we Lwowie: f. 9, op. 1, ks. 420.

Nacyjanalny gistaryczny archiv Biełarusi w Mińsku: f. 1740, op. 1, ks. 7.

Źródła drukowane:
Akta sejmikowe ziemi chełmskiej 1572-1668, oprac. W. Bondyra, H. Gmiterek, J. Termes, Lublin 2013.

Rudomicz B., Efemeros czyli diariusz prywatny pisany w Zamościu w latach 1656-1672, cz. 2, 1665-1672, oprac. W. Froch, M. L. Klementowski, Lublin 2002.

Testament Gryzeldy Konstancji z Zamoyskich Wiśniowieckiej z 1672 roku, oprac. K. Przyboś, „Genealogia”, 2003, t. 15, s. 101-106.

Opracowania:
Chmielewska M., Sejm elekcyjny Michała Korybuta Wiśniowieckiego 1669 roku, Warszawa 2006.

Czamańska I., Wiśniowieccy. Monografia rodu, Poznań 2007.

Klementowski M. L., Sądownictwo wyższe Ordynacji Zamojskiej jako swoisty wizerunek styku różnorodnych kultur prawnych międzyrzecza Wisły i Bugu w XVI do XVIII wieku, w: Między wschodem a zachodem, cz. 1, Kultura umysłowa, red. J. Kłoczowski, Warszawa 1989.

Kochanowski J. K., Dzieje Akademii Zamojskiej (1594-1784), Kraków 1899-1900.

Leszczyński R., Rudomicz Bazyli, w: Polski Słownik Biograficzny, t. 32, Warszawa 1991.

Majewski W., Podhajce – letnia i jesienna kampania 1667 r., „Studia i Materiały do Historii Wojskowości”, 1960, t. 6, z. 1, s. 47-99.

Matyasik J., Obóz polityczny króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego, Warszawa 2011.

Nagielski M., Druga wojna domowa w Polsce: z dziejów polityczno-wojskowych Rzeczypospolitej u schyłku rządów Jana Kazimierza Wazy, Warszawa 2011.

Partyka W., Żydowscy lekarze i cyrulicy w Ordynacji Zamojskiej w XVII-XVIII w., „Kwartalnik Historii Żydów”, 2008, nr 2(226), s. 313-317.

Podhorodecki L., Chanat krymski i jego stosunki z Polską w XV-XVIII w., Warszawa 1987.

Sokalski M., Między królewskim majestatem a szlachecką wolnością. Postawy polityczne szlachty małopolskiej w czasach Michała Korybuta Wiśniowieckiego, Kraków 2002.

Szymański T., Froch W., Materiały do dziejów sądownictwa zamojskiego II połowy XVII wieku, „Palestra”, 24(1980), nr 7, s. 100-131.

Tyszka P., Maria Kazimiera d’Arquein Zamoyska, czwarta ordynatowa zamojska, w: Maria Kazimiera Sobieska (1641-1716). W kręgu rodziny, polityki i kultury, red. A. Kalinowska, P. Tyszka, Warszawa 2017, s. 10-44. Google Scholar