Wytyczne edytorskie
Tekst należy zredagować wg następującego schematu:
Abstrakt ma precyzować kluczowe kryteria związane z przygotowanym tekstem. Mają znaleźć się w nim: określenie przedmiotu oraz celu badań wraz z uzasadnieniem podjętego w pracy zagadnienia. Powinien być zwięzły, zawierać określenie metodologii pracy oraz wyjaśnienie poszczególnych kroków badawczych, które stanowią jednocześnie o strukturze przygotowanego tekstu. W podsumowaniu abstrakt ma zawierać zebrane przez autora wnioski. Powinien on być napisany klarownym językiem, umożliwiającym szybką ocenę, czy tekst jest przydatny dla danego czytelnika. Abstrakt nie może przekraczać 500 znaków ze spacjami. Do abstraktu powinny zostać dołączone tzw. "słowa klucze". Mają to być terminy (ewentualnie dwu lub maksymalnie trójczłonowe związki wyrazowe), które semantycznie pozostają w związku z tematem przygotowanego tekstu. Maksymalnie może to być pięć terminów lub związków wyrazowych.
W przygotowaniu abstraktu należy zwrócić uwagę, że nie jest on:
Przypisy i bibliografia. W tekście kropka lub przecinek występuje po numerze przypisu a nie przed. Przypisy umieszczamy u dołu strony: 10 pkt, odstęp 1. Na końcu przypisu stawiamy kropkę. Bibliografię umieszczamy w porządku alfabetycznym (tylko prace, które są przywoływane w artykule). Źródła należy przygotować według schematu: Nazwisko, pierwsze litery imienia/imion autora, tytuł kursywą, wydanie tekstu, numery stron (jeśli jest to cześć zbiorowej pracy), na których znajduje się tekst oryginalny. Prosimy o nie stosowanie odstępów pomiędzy poszczególnymi pozycjami. Przykład:
Janeczek A., Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego województwa bełskiego od schyłku XIV do początku XVII w., Wrocław 1991.
Sławiński H., Problem języka w nauczaniu religii wśród młodzieży, w: „Ateneum Kapłańskie” 2013 nr 626, s. 109-128.
Szewczyk L., Homilia w liturgii, w: Umiłować Chrystusa. Program duszpasterski na rok 2002/2003, (red.) P. Kurzela, A. Liskowacka, Katowice 2002, s. 252-269.
Tytko M. M., Elementy wychowania chrześcijańskiego w koncepcji ks. Franciszka Karola Blachnickiego, w: „Pedagogika Katolicka”, (red.) J. Zimny, 5/2011, nr 1 (8), s. 65-77, http://www.pedkat.pl/images/czasopisma/pk8/art06.pdf (odczytano: 31.07.2012).
Odpowiedzialność wynikającą z praw autorskich i praw wydawniczych (przedruk ilustracji, tabel i wykresów oraz cytowanie z innych źródeł) ponosi autor.
Sprawozdania. Nad tekstem sprawozdania umieszcza się, w górnym lewym rogu, imię i nazwisko sprawozdawcy. Następnie podaje się tytuł spotkania naukowego, a po, miejsce i czas. Dopiero treść sprawozdania.
Recenzje. W recenzji nad tekstem zamieszczamy: imię (pełne) i nazwisko autora recenzowanej pracy, pełny tytuł (wytłuszczoną kursywą) według strony tytułowej (gdy recenzja dotyczy pracy zbiorowej lub edycji źródłowej, po tytule podajemy pełne imiona i nazwiska redaktorów lub wydawców; jeśli praca jest wielotomowa – liczbę tomów lub części cyframi arabskimi, np. t. 1–2), ewentualnie nazwę serii wydawniczej, miejsce i rok wydania, liczbę stron. Na końcu recenzji podajemy imię i nazwisko (wytłuszczoną kursywą) autora recenzji. W treści sama recenzja winna by zwięzła, ciekawa i krytyczna, zachęcająca do sięgnięcia po tę lekturę. Recenzja nie jest streszczeniem utworu, ale jej krytycznym zaprezentowaniem.
Materiały. Jest to dział, którym umieszcza się teksty polemiczne, rękopisy, pamiętniki, bibliografie, treści prezentujące jakąś wartość naukową lecz nie będące artykułem naukowym. Pod względem edytorskim treść formatujemy jak artykuł.