https://doi.org/10.21697/wsp.2017.12.2.35.04
Dzisiejsza katecheza funkcjonuje w takim kontekście społeczno-kulturowym, w jakim funkcjonują przede wszystkim jej odbiorcy. Ten kontekst, a także indywidualne uwarunkowania dotyczące każdego z uczniów, muszą być znane katechecie, by mógł do uczniów dotrzeć z przekazem Ewangelii. Współczesny kontekst społeczno-kulturowy, a raczej jego składowe: konsumpcjonizm, seksualizacji, technicyzacja, pluralizm „prawd”, ale też podkreślenie wolności i autonomii człowieka, są prawdziwym wyzwaniem dla formacji katechety i powinny wyzwalać w nim konkretne działania. W epoce, która tak wiele mówi o wolności i godności człowieka, również katecheta musi się do nich odwoływać i stale je podkreślać, a nade wszystko szanować w swych uczniach. W nauczaniu religii, będąc otwartym na dialog i współpracę z uczniami, katecheta powinien pobudzać uczniów do działania i własnej refleksji, zadając im pytania, prowadząc twórcze rozmowy i aktywizując ich na różne sposoby. Nauczyciel religii powinien uznać za swój obowiązek stałe poszerzanie swej wiedzy na temat bieżących spraw, a także pogłębianie własnej formacji duchowej. ta formacja jest w tym kontekście najbardziej fundamentalną kwestią. Jeśli bowiem zabraknie autentycznego świadectwa, na nic się zdadzą inne działania. Katecheta w każdym miejscu i czasie musi żyć ewangelią i przy każdej sposobności świadczyć o Chrystusie.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski