https://doi.org/10.21697/wsp.2015.10.4.29.06
Homilia jest jedną z podstawowych form katechetycznych. W perspektywie znaczących niedociągnięć w przekazie kerygmatu, czy to na szkolnych lekcjach religii, czy też całkowitego zaniku katechezy parafialnej, homilia jawi się jako jedyne źródło dojścia z wyjaśnieniem orędzia chrześcijańskiego wobec ludzi dorosłych. Jest to trudne zadanie, które staje przed kaznodziejami, a którzy często zaniedbują posługę Słowa, zazwyczaj nie przygotowując się do niej, nie tłumacząc zagadnienia w perspektywie Biblii czy obchodzonych Misteriów zbawczych, głosząc własne poglądy społeczne i polityczne. Artykuł przedstawia tę problematykę, sugerując pewne drogi mające na celu właściwe uświadomienie wielkich możliwości i efektów kerygmatycznych, jakie niesie za sobą homilia. Jest to również cenne pod tym względem, że artykuł jest pisany z perspektywy słuchacza, z uwzględnieniem innych uwag odbiorców, co niewątpliwie obok wytycznych teoretyków homilii, stanowić powinno cenne źródło na drodze do zmiany nastawienia głoszenia Słowa Bożego.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski