Abstrakt

Najkrótsza definicja salezjańskiego duszpasterstwa młodzieży zawiera się w trzech pojęciach: oratorium, asystencji, systemu prewencyjnego. W Polsce salezjanie działają duszpastersko na wielu płaszczyznach zarówno w szkołach, jak i w czasie wol- nym młodzieży. Młode osoby podlegające oddziaływaniu duszpasterstwa salezjańskiego w Polsce jako jego mocne strony wymieniają: odpowiedź na samotność, atmosferę domu, doświadczenie wspólnoty. Z drugiej strony młodzi ludzie zwracają salezjanom uwagę na: niedostosowanie form duszpasterstwa do współczesnych czasów, niedobór pociągających propozycji dla młodzieży, brak poważnego, partnerskiego traktowania młodzieży, brak prawdziwego, odpowiedzialnego angażowania młodych w dzieła salezjańskie, odejście od charyzmatu oraz zapraszanie młodych nie do awangardy duszpasterskiej, ale do men- talnego skansenu księdza Bosko. Dostrzeżenie mocnych stron i pewnych mankamentów stawia przed salezjanami w Polsce spore wyzwania w zakresie duszpasterstwa młodzieży. Duże znaczenie ma przede wszystkim powrót do charyzmatyczności – zainteresowanie się na nowo światem chłopców i młodych mężczyzn, a tym samym przeprowadzenie refleksji nad tym, jaki model dojrzałego mężczyzny chcemy zaproponować nastolatkom. Młodzież zachęca salezjanów również do świadomego odczytywania znaków czasu, odpowiadania na realne potrzeby środowisk, w których pracują, oraz działania wspólnotowego.