https://doi.org/10.21852/sem.1864
W artykule skupiono się na scharakteryzowaniu elementów kultury duchowej współczesnego dziecka wychowującego się w rodzinie, której członkowie zostali po 1945 r. przesiedleni z Kresów Wschodnich na teren Polski. Dokonano teoretycznego wprowadzenia w zakresie problematyki zjawiska kultury niematerialnej oraz elementów konstytuujących proces kształtowania się kultury duchowej w środowisku rodzinnym. W prezentowanych badaniach wykorzystano jakościową metodę zbierania danych w postaci wywiadów indywidualnych, częściowo kierowanych skoncentrowanych na problemach. Wywiady przeprowadzono z przedstawicielami 5 rodzin w trzech pokoleniach. Na podstawie badań ustalono, iż dzieci poprzez doświadczanie w środowisku rodzinnym przekazów słownych, rytuałów oraz odbieranie symboli i uświadamianie istoty określonych wartości tworzą specyficzną kulturę duchową. Kulturę, w której należy doszukiwać się implementacji wielopokoleniowych tradycji, wynikających ze zbiorowej pamięci i przeżyć rodzin pochodzących z Kresów Wschodnich, gdzie intensyfikacja i sposób interpretacji poszczególnych elementów zależny jest od wyborów rodziców i dziadków, a najwyższą wartością jest rodzina. Przeprowadzone badania wskazują, że kultura stanowi źródło kreowania tożsamości, formowania jednostki oraz przygotowuje ją do życia i współegzystowania z innymi.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.