Veröffentlicht am: 2025-11-17

Kasata klasztorów w Gdańsku w pierwszej połowie XIX wieku - tło wydarzeń, przebieg, konsekwencje

Sławomir Kościelak
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Rubrik: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/sc.2025.32.2.15

Abstract

Kasatę trzech gdańskich klasztorów starego typu zapowiadały restrykcje i ograniczenia okresu porozbiorowego. Do likwidacji klasztoru dominikanów i karmelitów przymierzano się już w 1806 r. Okres napoleoński na pewien czas przeszkodził tym zamiarom. Ostatecznie więc likwidację gdańskich klasztorów przeprowadzono stosownie do pruskich rozporządzeń gabinetowych z 1810 i 1816 r. w latach 1817-1835. Proces ten był monitorowany przez pruskie władze państwowe. Nieruchomości wyprzedano w kilku etapach, najintensywniej w latach 1824-1827 i 1837-1840. Procedurę wygaszania (wymierania) oraz relokacji członków gdańskich konwentów zakonnych najwcześniej zakończono w stosunku do klasztoru karmelitów (1828). Pozostałe konwenty rozwiązano w 1835, jednak ostatnia z zakonnic, brygidka, zmarła dopiero w 1855 r. Kościoły poklasztorne wykorzystano do ustanowienia w 1840 r. nowej sieci parafialnej w Gdańsku. Budynki poklasztorne przejęło wojsko i częściowo je wyburzyło. Nowe obiekty stawiane w miejsce wyburzonych służyły po części potrzebom parafii, przede wszystkim jednak stawiano tu budynki zaplecza gdańskiego garnizonu. Przebieg kasaty gdańskich klasztorów można uznać za typowy dla takiego procesu, ze względu na specyfikę miejsca (duże miasto, skomplikowany stan majątkowy klasztorów, potrzeby garnizonu i struktur diecezjalnych) znacząco jednak rozciągnięty w czasie.

Dateien herunterladen

Zitierregeln

Kościelak, S. (2025). Kasata klasztorów w Gdańsku w pierwszej połowie XIX wieku - tło wydarzeń, przebieg, konsekwencje. Saeculum Christianum. Pismo Historyczne, 32(2), 193–206. https://doi.org/10.21697/sc.2025.32.2.15

Zitiert von / Teilen

##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##