OPIS: Marian Grabowski jest profesorem filozofii związanym z Uniwersytetem im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest także fizykiem teoretycznym. Jego zainteresowania filozoficzne dotyczą antropologia filozoficzna, aksjologia nauki, filozofia przyrody. Opublikował m.in. książki: „Historia upadku. Ku antropologii adekwatnej”, „Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej”, „Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce”. W przypomnianym artykule podejmuje zagadnienie „egzegezy filozoficznej”, które najkrócej rzecz ujmując, jest interpretacją tekstu biblijnego za pomocą pojęć filozoficznych. Jest ona próbą odczytania tekstu biblijnego bazującym na napięciu pomiędzy tekstem ubogim w abstrakty, a językiem, który je wytwarza i gromadzi. W ten sposób otwiera się nie tylko nowa perspektywa interpretacyjna, ale ubogi pojęciowo tekst biblijny staje się inspiracją dla filozoficznej refleksji. „Taka filozoficzna egzegeza początku Genesis, odczytanie w jej ramach symbolu oddzielenia światłości od ciemności pozwala na świeże spojrzenie na cudowność, daje impuls teorii cudu. Do opisu zdarzeń niezwykłych, jak mówimy ‘cudownych’, angażujemy zwykle ideę prawdopodobieństwa. Zdarzenie cudowne jest wtedy zdarzeniem gigantycznie mało prawdopodobnym. Czy taki opis satysfakcjonuje? Czy nie ustawia on aby zdarzenia cudownego na równi z całym szeregiem tego, co po prostu jest mało prawdopodobne? Gdy zaś użyjemy pojęcia zdarzenia zaniedbywalnego, wtedy prawdopodobieństwo granicznie jest równe zeru: jest nie tylko dowolnie małe, ale na tę ‘małość’ nie ma żadnego ograniczenia. Jako takie nie jest niemożliwe!” (s. 56-57).
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.
English
Język Polski