Opublikowane: 2024-12-11

Więzy duchowe konstytuujące rodzinę katolicką w (najnowszym) magisterium Kościoła katolickiego

Stanisław Biały
Studia Teologiczne Białystok Drohiczyn Łomża
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.56898/st.14455

Abstrakt

Autor artykułu, podejmując się analizy zagadnienia, jakim jest kwestia aktualnych akcentów Magisterium Kościoła katolickiego, obecnych w definicji rodziny katolickiej oraz konstytuujących strukturę jej powołania, stwierdza, że można mówić o takich elementach, które mają rolę scalenia jej członków w głęboką wspólnotę życia, i że ich charakter jest duchowy, moralny. Pierwszym z nich jest pojęcie rodziny katolickiej jako „Kościoła domowego”. Chodzi o uświęcenie jej członków poprzez postawienie Boga na pierwszym miejscu, gdzie ważna jest kwestia praktyki sakramentalnej, tzn. zawarcie sakramentu małżeństwa, uczestnictwa we Mszy św., przystępowania do komunii św. itp. Drugi to potrzeba wychowania potomstwa w duchu katolickim, poprzez proces socjalizacji oraz zaszczepienie wiary zbawczej. Trzeci to pomocnicza rola Kościoła katolickiego (czuwanie nad doktryną) oraz państwa (czuwanie nad organizacją religii i poszanowaniem wolności religijnej), bez których pozytywnego zaangażowania się, proces wychowawczy wystawiony byłby zdecydowanie na ryzyko porażki.
Elementy, o których mowa można uznać za kontynuację nauczania Kościoła w duchu jego tradycyjnej doktryny, ale też stanowią zręby pod refleksję na temat małżeństwa i rodziny bardziej aktualną i otwartą na egzystencję ludzką, która przechodzi różne kryzysy. Zauważyć to można np. w tezie, którą papież Franciszek prezentuje w AL nr 122, tj. gdy stwierdza: „Nie należy mylić różnych poziomów: nie należy zrzucać na dwie osoby mające swoje ograniczenia ogromnego ciężaru konieczności odtworzenia doskonałego związku między Chrystusem a Kościołem, ponieważ małżeństwo oznacza «proces dynamiczny, przebiegający powoli przez stopniowe włączanie darów Bożych»”. Jeśli chce się adekwatnie pojąc i opisać drugi aspekt, to należy mieć na uwadze takie dokumenty Kościoła jak: Relacja końcowa do papieża Franciszka pt. Powołanie rodziny w Kościele i w świecie w świetle XIV Synodu Biskupów, lub AL, EG, GiE, DI, LS’, LD. Itp. Jednakże można też postawić i taką tezę, że dokumenty najnowszego Magisterium, jak i te, które dotyczą takich papieży jak Paweł VI, Jan Paweł II, czy Benedykt XVI, wyjaśniające powołanie do świętości rodziny katolickiej, jak i jej rolę w świecie współczesnym, co do istoty nauki i sensu doktrynalnego adekwatnie uzupełniają się. Ma to szczególne znaczenie, gdy chodzi o zasadę, jak rozumieć i realizować potrzebę towarzyszenia małżonkom oraz rodzicom w ich życiu z wiary, kiedy przechodzą oni kryzys małżeński, rodzinny, moralny itp. Konieczność zaangażowania się w pomoc duszpasterską na tym polu mocno akcentuje papież Franciszek. Ciągle nie jest to łatwe wyzwanie w perspektywie powołania do świętości, a już w szczególności, gdy poleca się duszpasterzom dowartościować wolność sumienia poszczególnego wiernego, np. przy przystępowaniu do komunii św. (por. AL nr 298-299).

Słowa kluczowe:

Magisterium Kościoła katolickiego, powołanie rodziny katolickiej, elementy duchowe, konstytuujące strukturę rodziny katolickiej, towarzyszenie rodzinie.

Pobierz pliki

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.