Opublikowane: 2024-12-11

Rola katolickiego duchowieństwa świeckiego w polskim duszpasterstwie w okresie międzywojennym (wł.)

Robert Czarnowski
Studia Teologiczne Białystok Drohiczyn Łomża
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.56898/st.14569

Abstrakt

W artykule przedstawiono rolę polskiego duchowieństwa diecezjalnego w duszpasterstwie w okresie międzywojennym. Zauważono, że odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku stało się silnym impulsem do wprowadzenia niezbędnych zmian w strukturze parafii oraz w duchowej formacji księży. Zmiany te stały się przedmiotem dyskusji podczas nadzwyczajnej sesji Konferencji Episkopatu, która odbyła się w Gnieźnie w dniach 17-20 września 1928 roku. Biskupi dokonali wówczas oceny ogólnej sytuacji duszpasterstwa w Polsce. W artykule poruszono również kwestie związane z funkcjonowaniem ówczesnych parafii oraz duchowością kapłańską. Szczególną uwagę zwrócono na problemy, z jakimi borykają się księża diecezjalni, oraz przedstawiono propozycję tzw. „vita communis”. Istotnym zagadnieniem omawianym w niniejszym opracowaniu jest także ustawodawstwo pierwszego polskiego synodu plenarnego.

Słowa kluczowe:

duszpasterstwo, formacja duchowa, dwudziestolecie międzywojenne, synod plenarny, „vita communis”

Pobierz pliki

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.