https://doi.org/10.21697/fp.2015.2.06
Artykuł jest próbą przybliżenia rozumienia osoby w ujęciu Gabriela Marcela. Swą refleksję określa on jako filozofię konkretną, w przeciwieństwie do myśli abstrakcyjnej. Zasadniczą daną jest człowiek jako byt wcielony, wcielony w ciało, ale także w konkretną rzeczywistość życia jaką stanowi rodzina, tradycja, w szerszym rozumieniu dziedzictwo duchowe. Konsekwencją takiego widzenia osoby jest wezwanie do tworzenia własnego człowieczeństwa, przechodzenia od chęci posiadania ku pragnieniu bycia, stawania się osobą. Wyciągnięcie wniosków z tej zasadniczej danej niesie ze sobą ważne inspiracje dla pedagogiki i wychowania.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share