Contemporary theories of teaching religion. Between tradition and modernity

Jarosław T.  Michalski

doi:10.21697/fp.2020.1.14

Published: 2020-05-28

Vol. 10 No. 1 (2020)

Contemporary theories of teaching religion. Between tradition and modernity

Jarosław T. Michalski

Pedagogical Forum

Section: Colloquia

https://doi.org/10.21697/fp.2020.1.14

Abstract

The author attempted to present the following main theories of teaching religion: the theory of personality, theory of authenticity, theory of testimony, theory of the Holy Spirit, dialogue theory, proclamation theory and teaching theory. All of the theories with their obvious advantages, claim the broadly understood theory of teaching to be the most useful in the practical activities. The teaching theory contains the most important elements of other theories. It has a huge potential for explanation, thus becoming the essence of all theories of teaching religion. It ultimately determines the most effective model of practical activities that make up the process of modern religion teaching. This article refers directly to the paradigm of the theoretical teaching of religion and religious knowledge, while indirectly to the other paradigms, because the theory of teaching religion (like any other teaching theory) determines the type and quality of its practice.

Keywords:

teaching theory; religion; religious education; religiosity; a new paradigm for teaching religion

Download files

PDF

Citation rules

Michalski, J. T. . (2020). Contemporary theories of teaching religion. Between tradition and modernity. Pedagogical Forum, 10(1). https://doi.org/10.21697/fp.2020.1.14

Cited by / Share

References

Bagrowicz, J. (2009). Edukacja religijna współczesnej młodzieży. Źródła i cele. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Barone, T., Berliner, D., Blanchard, J., Casanowa, U., & McGowan T. (2007). A future for teacher education. Developing a strong sense of professionalism. In J. Sikula, t. J. Buttery, E. Guyton (Eds.), Handbook of research on Teacher Education, (pp. 1108-1149). New York: Rinehart & Winston.
Benner, D. (2001). Hauptströmungen der Erziehungswissenschaft. Eine Systematik traditioneller und moderner Theorien. Weinheim: Juventa.
Berger, K. (2007). Historische Psychologie des Neuen Testaments. Stuttgart: Kösel.
Biser, E. (2011). Glaube und Kultur. Von der kulturstiftenden Effizienz des Glaubens. In E. Brinek, G. Schaufler (Eds.), Bildung zwischen Glaube und Wissen (pp. 9-11). Innsbruck-Wien: Notring.
Bissoli, C. (2011). Bibbia e educazione. Contributo storico-critico ad una teologia dell’educazione. Roma: LAS.
Borghi, L. (2015). L’educazione e i suoi problemi. Firenze: La Scuola.
Brezinka, W. (2001). Erziehung in einer wertunsicheren Gesellschaft. München-Basel: Ernst Reinhardt.
Brezinka, W. (2004). Werte-Erziehung in einer wertunsicheren Gesellschaft. Pädagogische Rundschau, 78(2), 47-60.
Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Warszawa: PAX.
Giusti, G. (2012). Catechesi: Progettare e agire. Roma: LAS.
Goldbrunner, J. (2002). Katechetische Methoden heute. München: Ernst Reinhardt.
Groppo, G. (2002). Educazione cristiana e catechesi. Torino: LAS.
Groppo, G. (2011). Teologia dell’educazione. Origine, identità, compiti. Roma: LAS.
Hall, C. S., & Lindzey, G. (1999). Teorie osobowości. Warszawa: PWN.
Hunter, D. (2003). Christian Education as Engagement. New York: Wiley & Sons.
Jungmann, J. (2000). Die Frohbotschaft und unsere Glaubensverkündigung. Regensburg: Juventa.
Knauth, T. (2007). Religionsunterricht und Dialog. Berlin: Kamp.
Kohlberg, L. (2001). Essays in moral development. San Francisco: Harper & Row.
Kudasiewicz, J. (1991). Wymiar biblijny. In M. Majewski (Ed.), Podstawowe wymiary katechezy (pp7-35). Lublin: Wydawnictwo Naukowe KUL.
Läpple, A. (2003). Od Księgi Rodzaju do Ewangelii. Kraków: WAM.
Liedhegener, A. (2020). Keine Integration ohne Religion. In O. Hidalgo & G. Pickel (Eds.), Flucht und Migration in Europa. Neue Herausforderungen für Parteien, Kirchen und Religionsgemeinschaften. Wiesbaden: Springer VS.
Macario, L., & Sarti, S. (2013). Cresita e Orientamento. Roma: Borla.
Majcher, E. (2003). Osobowość katechety. In J. Krucina (Ed.), Katecheza w szkole (pp. 133-153). Wrocław: Wydawnictwo PWT.
Mariański, J. (2009). Religijność w procesie przemian. Lublin: Wydawnictwo Naukowe KUL.
Mariański, J. (2018). Kondycja religijna i moralna młodzieży szkół średnich w latach 1988-1998-2005-2017. Toruń: Adam Marszałek.
Mensching, G. (2006). Religion, Erscheinungs- und Ideenwelt. Die Religion in Geschichte und Gegenwart, 5(22), 961-974.
Michalak, M. (2003). Poczucie odpowiedzialności zawodowej nauczycieli. Studium teoretyczno-empiryczne. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
Michalski, J. (2004). Edukacja i religia jako źródło rozwoju egzystencjalno-kognitywnego. Studium hermeneutyczno-krytyczne. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Michalski, J. (2011). Sens życia a pedagogika. Impulsy myśli Viktora E. Frankla. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Montessori, M. (2006). L’autoeducazione nelle scuole elementari. Roma: CEIS.
Nanni, C. (2012). Persona, laicità, prassic tre categorie pedagogiche da ripensare. Roma: LAS.
Patalon, M. (2014). Is Process of Theological Education Useful for the Civil Society? In A. Murzyn, D. Stępkowski (Eds.), Religion long forgotten. The importance of religion in education towards civil socjety (pp. 43-51). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls“.
Pihlström, S. (2020). The truth-aptness of religious discourse and the problem of realism in relation to religious diversity and pluralism. In P. Jonkers & O. Wiertz (Eds.), Religious Truth and Identity in an Age of Plurality. London–New York: Routledge
Rekus, J. (2013). Werteerziehung im Fachunterricht. Engagement - Zeitschrift für Erziehung und Schule, 1(43), 33-46.
Rogers, C. R. (2014). O stawaniu się osobą. Poznań: Rebis.
Rogowski, C. (2002). Edukacja religijna. Założenia-uwarunkowania-perspektywy rozwoju. Lublin: Wydawnictwo Naukowe KUL.
Rood, W. R. (1995). The Art of teaching Christianity. New York: Wiley & Sons.
Schewel, B., & Wilson, E. (2020). Religion and European Society. New York: Wiley & Sons.
Schweitzer, F. (2005). Identität und Erziehung. Was kann der Identitätsbegriff für die Pädagogik leisten. Weinheim – Basel: Julius Beltz.
Sölle, D. (1995). Der Wunsch ganz zu sein. Gedanken zur neuen Religiostät. In H E. Bahr (Ed.), Religionsgespräche. Zur gesellschaftlichen Rolle der Religion (pp. 146-161). Darmstadt-Neuwied: Franz Ehrenwirth.
Tonelli, R. (2008). La prospettiva. Scuola, Educazione, Educazione alla fede. In M. Delpiano (Ed.), Eduazione e scuola (pp. 117-118). Torino: SEI.
Trenti, Z. (2016). Educare alla fede. Saggio di pedagogia religiosa. Torino: ELLE DI CI.
Weber, E. (2005). Autorität in Wandel. Autoritäre, antiautoritäre und emanzipationische Erziehung. Donauwörth: Ludwig Auer.
Weiberg-Salzmann, M., & Willems, U. (2020). Challenging the Political: Religious Actors and Religious Arguments in Liberal Democracies. In M. Weiberg-Salzmann & U. Willems (Eds.). Religion and Biopolitics. Münster: Springer.
Weidmann, F. (2005). Religion als Aufgabe der Erziehung. Überlegungen zu einer grundlegungen religiösen Erziehung. In K. Baumgartner (Ed.), Glauben lernen – leben lernen. Beiträge zu einer Didaktik des Glaubens und der Religion (pp. 19-43). St. Ottilien: Klinkhardt.
Wysocka, E. (2000) Młodzież a religia. Społeczny wymiar religijności młodzieży. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Google Scholar