https://doi.org/10.21697/lr.16389
W artykule przeanalizowano rozumienie wolności religijnej w świetle katolickiej nauki społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem nauczania Jana Pawła II. Ukazano, że prawo do wolności religijnej wynika z godności osoby ludzkiej oraz stanowi fundament pozostałych praw człowieka i ładu społecznego. Omówiono współdziałanie rozumu, wiary i „serca” w procesie poznania, akcentując ich komplementarność w kontekście refleksji nad życiem społecznym. Zwrócono uwagę na znaczenie wolności religijnej zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym, a także na jej funkcję w budowaniu dobra wspólnego, demokracji i ładu moralnego. Przedstawiono również specyficzne elementy wolności religijnej Kościoła jako wspólnoty, podkreślając konieczność poszanowania jej autonomii i prawa do realizowania misji. W konkluzji wskazano, że wolność religijna – rozumiana w perspektywie eschatologicznej – pozostaje kluczowym elementem sprawiedliwości społecznej oraz warunkiem integralnego rozwoju osoby i społeczeństwa.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Język Polski
English