Sztuka i technika oblężnicza były jednymi z ważniejszych aspektów średniowiecznych teatrów wojennych. Już od starożytności opracowywano narzędzia służące zdobywaniu miast i niszczeniu umocnień przeciwnika. Niestety, ze względu na niewielką ilość źródeł, zarówno tych pisanych, jak i niepisanych, stan wiedzy jest niewystarczający i dotyczy to tak badań źródłoznawczych, jak i tych z zakresu archeologii eksperymentalnej. Rolą tego artykułu jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat przyrządów oblężniczych epoki średniowiecza, a następnie przybliżenie jej użyteczności w wojsku piastowskim w oparciu o dostępną literaturę i źródła, którymi dla epoki wczesnopiastowskiej są: Kronika Polska Anonima zwanego Gallem oraz Kronika Thietmara.
Descargar archivos
Normas de citación
##plugins.themes.libcom.share##
Licencia
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-SinDerivadas 4.0.