Pubblicato il: 2024-11-10

Broń oblężnicza epoki średniowiecza i jej zastosowanie (XI –XII w.) w świetle najnowszych badań

Hubert Juchimiuk
Saeculum Christianum
Sezione: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/sc.2024.31.1.2

Abstract

Sztuka i technika oblężnicza były jednymi z ważniejszych aspektów średniowiecznych teatrów wojennych. Już od starożytności opracowywano narzędzia służące zdobywaniu miast i niszczeniu umocnień przeciwnika. Niestety, ze względu na niewielką ilość źródeł, zarówno tych pisanych, jak i niepisanych, stan wiedzy jest niewystarczający i dotyczy to tak badań źródłoznawczych, jak i tych z zakresu archeologii eksperymentalnej. Rolą tego artykułu jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat przyrządów oblężniczych epoki średniowiecza, a następnie przybliżenie jej użyteczności w wojsku piastowskim w oparciu o dostępną literaturę i źródła, którymi dla epoki wczesnopiastowskiej są: Kronika Polska Anonima zwanego Gallem oraz Kronika Thietmara.

Regole di citazione

Juchimiuk, H. (2024). Broń oblężnicza epoki średniowiecza i jej zastosowanie (XI –XII w.) w świetle najnowszych badań. Saeculum Christianum, 31(1), 19–32. https://doi.org/10.21697/sc.2024.31.1.2

##plugins.themes.libcom.share##

Licenza


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##