https://doi.org/10.21697/ucs.2023.31.1.05
Celem poniższego artykułu jest zaprezentowanie zapomnianego dziś zjawiska plądrofonii. Omawiane zagadnienie jest awangardowym podejściem do odbioru i wykorzystywania cudzych dzieł muzycznych w celu nadania im nowych znaczeń, poprzez stworzenie własnych wersji. Efekty plądrofonii można przyrównać do kolaży muzycznych. Autor zestawia tę koncepcję z samplingiem, który jest powszechnym działaniem na współczesnym rynku muzycznym. Przedstawiana jest postać Johna Oswalda, autora opisywanego pojęcia, jego filozofia i efekty działań. W tym kontekście wprowadzone zostaje pojęcie aktywnego słuchania. Autor omawia także postać Christiana Marclaya, który jako obiekt przetworzeń plądrofonicznych wybrał nośniki dźwięku – głównie płyty winylowe. W tekście znajduje się także opis narzędzi wykorzystywanych przez autorów dzieł plądrofonicznych. Poruszony zostaje aspekt konsekwencji prawnych działań Oswalda, z jednoczesnym wprowadzeniem pojęcia kultury remiksu, wymyślonym przez Lawrence’a Lessiga. Autor przywołuje też przykłady dzieł plądrofonicznych na współczesnym rynku muzycznym oraz duchowych spadkobierców plądrofonii, których możemy odnaleźć w przestrzeni kultury internetowej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
English
Język Polski