Barbara Jabłońska, Socjologia muzyki , Wydawnictwa Naukowe Scholar, Warszawa 2014
Agata Rozalska
Abstrakt
Mogłoby się wydawać, że muzyka – uporządkowane struktury dźwiękowe – jest przede wszystkim przedmiotem zainteresowania muzykologii czy innych nauk o sztuce. Niemniej to, czym jest muzyka, to jak powstaje, jak jest wyodrębniana, jest wynikiem aktywności człowieka, stając się jednocześnie nieodłącznym elementem jego życia. Dlatego jako motto książki wskazać można cytat autorstwa Pawła Beylina: „Muzyka jest sama zjawiskiem par excellence społecznym, jest bowiem wytworem kultury, która jest zawsze i tylko społeczna. Jej narodziny, ewolucja, rozwój, środki, jakimi się posługuje, sposób, w jakim jest tworzona i odbierana – wszystko to nie tylko jest określone przez społeczeństwo, ale i samo w sobie stanowi zjawisko społeczne” [1966:70], a co za tym idzie, muzyka jest też przedmiotem zainteresowania socjologii.
Rozalska, A. (2015). Barbara Jabłońska, Socjologia muzyki , Wydawnictwa Naukowe Scholar, Warszawa 2014. Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne, 12(3). Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/ucs/article/view/3043
Beylin P. (1975), O muzyce i wokół muzyki. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Google Scholar
Beylin P. (1966), Socjologia jako narzędzie krytyki. [w:] E. Dziębowska (red.), Krytycy przy okrągłym stole, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Google Scholar
Cook N. (2000), Muzyka. Bardzo krótkie wprowadzenie. Warszawa: Prószyński i S-ka.
Google Scholar
Filipiak G. (1997), Perspektywy socjologicznych badań muzyki. Poznań: Wyd. Nakom.
Google Scholar