Od ortodoksyjnej do „neokolonialnej” eklezjologii

Jarosław Moskałyk

doi:10.21697/ct.2022.92.2.08

Opublikowane: 2022-05-28

Tom 92 Nr 2 (2022)

Od ortodoksyjnej do „neokolonialnej” eklezjologii

Jarosław Moskałyk

Collectanea Theologica

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.21697/ct.2022.92.2.08

Abstrakt

Najnowsze wydarzenia w dziejach współczesnego prawosławia, zwłaszcza w ostatnich trzech latach, mogą napawać pesymizmem i rozgoryczeniem. Powodem tego stanu rzeczy jest narastające napięcie strukturalne pomiędzy poszczególnymi wspólnotami autokefalicznymi. Jednym z dominujących czynników tego procesu staje się wewnętrzna rywalizacja, inspirowana głównie przez Rosyjski Kościół Prawosławny (RKP), która w rezultacie zakłada zmianę obowiązującego porządku autorytetu władzy w prawosławiu, w tym doprowadzenie do reformy w dziedzinie doktryny eklezjologicznej. W tle zaistniałej sytuacji pozostaje problem nadzwyczajnych kompetencji Patriarchy Ekumenicznego, dzięki którym może on decydować o ustanowieniu autokefalii dla określonej wspólnoty prawosławnej. Podstawą do podjęcia rozważań nad wspomnianymi kwestiami jest powołanie w grudniu 2021 roku pod patronatem Patriarchatu Moskiewskiego nowego egzarchatu prawosławnego w Afryce. W odniesieniu do tego wydarzenia przedmiotem szczególnej analizy w artykule są: kanoniczna doniosłość decyzji Synodu RKP, dążenie do zmiany prawosławnej eklezjologii, kwestionowanie prawdziwej sakramentalności i próba redukcji eucharystycznej synaksy.

Słowa kluczowe:

Kościół Aleksandryjski, Rosyjski Kościół Prawosławny, prawosławna eklezjologia, eucharystyczna wspólnota, autokefalia

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Moskałyk, J. (2022). Od ortodoksyjnej do „neokolonialnej” eklezjologii. Collectanea Theologica, 92(2), 169–182. https://doi.org/10.21697/ct.2022.92.2.08

Cited by / Share