Profesor Józef Frank – społecznik i popularyzator nauki

Hanna Markiewicz

doi:10.21697/fp.2021.2.18

Opublikowane: 2021-12-31

Tom 11 Nr 2 (2021)

Profesor Józef Frank – społecznik i popularyzator nauki

Hanna Markiewicz

Forum Pedagogiczne

Dział: Artykuły i rozprawy

https://doi.org/10.21697/fp.2021.2.18

Abstrakt

Prof. Józef Frank, lekarz wykształcony w zachodnioeuropejskich uniwersytetach, przybył do Wilna w początkach XIX wieku i rozpoczął pracę na fakultecie medycznym Uniwersytetu Wileńskiego. Dał się poznać społeczności miasta nie tylko jako uczony, lecz także niezrównany popularyzator wiedzy medycznej i higieny. Wymagający wobec studentów, czynnie uczestniczył w życiu naukowym, a także zainicjował takie przedsięwzięcia, jak utworzenie pogotowia ratunkowego, Instytutu Wakcynacji, Instytutu Macierzyństwa, Wileńskiego Towarzystwa Naukowego. Wprowadził zwyczaj domowych wizyt lekarzy u chorych ubogich. Wspólnie z biskupem Janem Nepomucenem Kossakowskim założył Wileńskie Towarzystwo Dobroczynności i piastował w nim bezinteresownie, obok swojego głównego zajęcia w Uniwersytecie, funkcję szefa Trzeciego Wydziału Lekarskiego. Ceniony przez władze, powszechnie szanowany przez Wilnian, przez 18 lat prowadził klinikę wileńską, jedną z najlepszych w Europie. Z Wilna wyjechał w 1823 roku do Włoch i tam zmarł w grudniu 1842 roku.

Słowa kluczowe:

Wilno, Instytut Wakcynacji, Instytut Macierzyństwa, pomoc ubogim, szczepienia

Inne teksty tego samego autora

Hanna Markiewicz, KSIĄDZ LUDWIK RUPALA – KAPŁAN Z INTUICJĄ PEDAGOGICZNĄ, PRZYJACIEL MŁODZIEŻY – REALIZATOR KONCEPCJI WYCHOWAWCZEJ ŚW. JANA BOSKO , Forum Pedagogiczne: Tom 13 Nr 1 (2023): Komunikacja ucznia ze spektrum autyzmu

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Markiewicz, H. (2021). Profesor Józef Frank – społecznik i popularyzator nauki. Forum Pedagogiczne, 11(2), 257–265. https://doi.org/10.21697/fp.2021.2.18

Cited by / Share

Bibliografia

Opracowania
Korybut-Marciniak M. (2012). Dobroczynne Wilno: pomoc ubogim i potrzebującym w Wilnie w pierwszej połowie XIX wieku, Olsztyn: Centrum Badań Europy Wschodniej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Gajda Z. (2021). Historia medycyny dla każdego. Warszawa: Wydawnictwo Fronda.
Kośmiński S. (1883). Słownik lekarzów polskich obejmujący oprócz krótkich życiorysów lekarzy Polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych dokładną bibliografię lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa: nakład autora.
Morawski S. (1959). Kilka lat mojej młodości w Wilnie 1818–1825. Warszawa: Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa.
Narkowicz L. (brw.). Znani i nieznani profesorowie medycyny Uniwersytetu Wileńskiego pierwszej połowy XIX wieku, Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.
Rawicz K. (1907). Wileńskie Towarzystwo Dobroczynności w stuletnią rocznicę założenia. Warszawa: (brak wydawnictwa).

Źródła:
Pamiętniki profesora Józefa Franka (1913). Wilno.
Dzieje Dobroczynności Krajowej i Zagranicznej, 1820–1823 (DDKiZ).
Źródła archiwalne zgromadzone w Bibliotece Litewskiej Akademii Nauk (BLAN). Archiwum Historyczne Wilna ( LVIA). Homolicki M. O pamiętnikach Franka (rkps, sygn. F9-736, BLAN).
Objawlienije po uczerieżdieni towariszczestwadobrdejatieli po inicjatywu episkopa Kossakowskowo, Wilno 21 ijunia 1807 goda, Zespół Kossakowskich, sygn. 1282-1-1021 (LVIA).
Dziennik Urzędowy Czynności Biskupich w latach 1805–1807, sygn. 694-1-103 (LVIA).
Bieliński J. Życiorysy (rkps., sygn. F-9-15-11, BLAN). Google Scholar