Forest pedagogy and the first path of its theoretical conceptualizations

Published: 2022-12-31

Versions

2023-08-09 (2)
2022-12-31 (1)

Vol. 12 No. 2 (2022)

Forest pedagogy and the first path of its theoretical conceptualizations

Michał Paluch

Pedagogical Forum

Section: Topic

https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.02

Abstract

The content of the article is an attempt to open a perspective of pedagogical research in which the child and the adult do not constitute the cognitive center, but face the expression of Nature, literally the Forest, as a pedagogical medium. The capital letter also appears - non-standard - in the proposed concept of nature-Languaging, which may be a cultural and native reference to Anglo-Saxon nature-writing. While the latter exposes the aesthetic and artistic value of a testimony to contact with nature in the form of personal essays, the nature-Languaging aesthetics, with its ethical and pragmatic justification, is the ability to be silent, listen to your own listening, whisper, stutter, and generally speaking - a balanced way of speaking. This proposal is an attempt to indicate a possible theoretical and practical foundation of forest pedagogy, without undertaking in depth reflections on the methodology of its own subject. Therefore, the article highlights, first of all, the achievements of contemporary humanistic thought in Poland (duality, versus, unlearning, deep competences, acuological pedagogy), which may constitute conceptualization of the first paths initiating a definitional, semantic and, in the future, methodological basis for an inter- and transdisciplinary initiative called forest pedagogy.

Keywords:

duality, ego vs eco, un-learning, deep competences, forest pedagogy, nature-writing, nature-Languaging, acouological education

Most read articles by the same author(s)

Michał Paluch, Marcin Klimski, Jan Niewęgłowski, From Editorial , Pedagogical Forum: Vol. 12 No. 2 (2022): Pedagogika lasu

Download files

pdf (Język Polski)

Citation rules

Paluch, M. (2022). Forest pedagogy and the first path of its theoretical conceptualizations. Pedagogical Forum, 12(2), 17–30. https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.02

Cited by / Share

References

Bałachowicz J., Tuszyńska L. (2015). Edukacja przyrodnicza w terenie. W stronę pedagogiki zrównoważonego rozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Bińczyk E. (2018). Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Durczak J. (2010). Rozmowy z Ziemią. Tradycja przyrodopisarska w literaturze amerykańskiej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Godawa J. (2021). Zielona inkluzja, czyli o relacji człowieka z przyrodą, outdoor education i leśnej bajce. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Jagodzińska M., Strumińska-Doktór A. (2019). Outdoor education wzmocnieniem realizacji zrównoważonego rozwoju. „Studia Ecologiae et Bioethicae”, nr 7.
Jakubowski K. (2020). Czwarta przyroda. Sukcesja przyrody i funkcji nieużytków miejskich. Kraków: Fundacja Dzieci w Naturę.
Klimska, A. (2020). Education for the value of sustainable development in selected concepts of ecophilosophy. Scientific papers of Silesian University of Technology. Organization and management series, 2019, https://doi.org/10.29119/1641-3466.2019.141.12
Klimska A., Leźnicki M. (2017). Etyczno-aksjologiczne przesłanki „Agendy na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030” (Agendy Post-2015). „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, nr 106, s. 165–181.
Korwin-Szymanowska A., Lewandowska E., Witkowska-Tomaszewska A. (2016). Edukacja dla zrównoważonego rozwoju w perspektywie wyzwań społeczeństwa wiedzy. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Kwaśnica R. (2014). Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. Zapiski okazjonalne. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji.
Łepko Z. (2011). Ekofilozoficzny spór o koncepcję przyrody. W: Z zagadnień filozofii przyrodoznawstwa i filozofii przyrody. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, s. 163–182.
Łepko Z. (2017). Ekopedagogiczna relewancja etologii. „Seminare. Poszukiwania Naukowe” nr 2017(38), s. 53–63, https://doi.org/10.21852/sem.2017.1.04.
Łepko Z., Sadowski R. (2020). Paradoksalne konsekwencje nowożytnego projektu panowania człowieka nad przyrodą. W: Paradoksy ekologiczne. Odpady miarą sukcesu i porażki cywilizowanej ludzkości. Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, s. 5–17.
Niedek M., Krajewski K. (2021). Frugalizm w kontekście ekonomicznych i aksjologicznych uwarunkowań zrównoważonego wzorca konsumpcji. W: Antropologiczne i przyrodnicze aspekty konsumpcji nadmiaru i umiaru. Sadowski R.F., Kosieradzka-Federczyk A. (red.). Warszawa:Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, s. 40–58.
Paluch M. (2021). Kompetencje głębokie – inne spojrzenie na samych siebie i na to, co dookoła. W: Edukacja w sytuacji (post)pandemii – wyzwania i perspektywy. Dycht M., Śmiechowska-Petrovskij E. (red.). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 139–155.
Paluch M., Tempczyk-Nagórka Ż. (2022). Kompetencje głębokie – doświadczenie zreflektowania się. W: Wsparcie psychologiczno-pedagogiczne w polskiej szkole w sytuacji pandemii i postpandemii. Od wsparcia on-line po zmiany off-line. Kuracki K., Tempczyk-Nagórka Ż. (red.). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Przanowska M. (2019). Listening and acouological education. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Rogalska-Marasińska A. (2018). Idea zrównoważonego rozwoju w kształceniu studentów kierunków nauczycielskich. „Kultura i Edukacja”, nr 3(121), s. 104–125.
Sadowski R., Łepko Z. (2017). Theoria i praxis zrównoważonego rozwoju. 30 lat od ogłoszenia Raportu Brundtland. Warszawa: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego.
Skibiński A. (2004). Radykalny konstruktywizm jako krytyka epistemologii. „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”, nr 49, s. 212–231,http://old.archidei.ifispan.pl/pdf/54_ahf49_015_skibi__ski.pdf.
Sławek T. (2021). A jeśli nie trzeba się uczyć... Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Nowe konteksty (dla) edukacji alternatywnej w XXI wieku. (2001). Śliwerski B. (red.). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Śliwerski B. (2005). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Śliwerski B. (2006). Pedagogika. Podstawy nauk o wychowaniu. T. 1. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne.
Śliwerski B. (2012). Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. T. 2. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Śliwerski B., Paluch M. (2021). Uwolnić szkołę od systemu klasowo-lekcyjnego. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.Tuszyńska L., Klimski M. (2019). Człowiek–kształcenie–przyroda w edukacji leśnej. „Forum Pedagogiczne”, nr 9(2), cz. 2: 2(9), s. 115–127.
Witkowski L. (2015). VERSUS. O dwoistości strukturalnej faz rozwoju w ekologii cyklu życia psychodynamicznego modelu Erika H. Eriksona. Dąbrowa Górnicza: WSB w Dąbrowie Górniczej.
Witkowski L. (2016). Estetyka versus aksjologia w ujęciu krytyczno-epistemologicznym teorii i praktyki kulturowej/społecznej. „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji”, nr 11.
Witkowski L. (2020). Transformacje i ich dominanty – między dynamiką i strukturą procesualności. „Chowanna”, nr 2(55), s. 1–22.
Bołoz W., Jaromi S., Karaczun Z. i in. (2016). Ecophilosophical message of Encyclical „Laudato si’”. „Studia Ecologiae et Bioethicae”, nr 14(4), https://doi.org/10.21697/seb.2016.14.4.06.
Wysocki A. (2016). Świat jako wspólny dom. Wokół koncepcji ekologii integralnej w encyklice „Laudato si’”. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Zajączkowska U. (2019). Patyki, badyle. Warszawa: Wydawnictwo Marginesy. Google Scholar