Opublikowane: 2022-10-17

Człowiek – wychowanek – uczeń odmienny neurorozwojowo w przestrzeni pedagogiki towarzyszenia

Agata Borowska
Forum Pedagogiczne
Dział: Debiuty
https://doi.org/10.21697/fp.2022.1.29

Abstrakt

Artykuł skupia się na wyjaśnieniu istoty pedagogiki towarzyszenia w procesie wychowawczym w autonomicznej przestrzeni świadomości relacyjnej wychowawca - wychowanek. Podejmuje temat rozumienia wymiaru duchowego i jego wpływu na kształtowanie się procesu w kierunku samodzielności, samostanowienia wychowanka w który wpisana jest osobowa godność człowieka. Obecność dwóch interpretacji – antropologicznej i duchowej wzbogaca rozumienie istoty człowieka również w relacji z Transcedentem – Bogiem. Podnosi kwestię istotnego związku pomiędzy personalizmem, a wychowywaniem religijnym, mającym wpływ na kształtowanie się postaw moralno – etycznych wychowanka. Stanowi wołanie o wychowywanie w duchu rozumiejącym osób sprawnych inaczej, odmiennie, bez wartościowania i nadawania stereotypowych schematów ich postrzegania. Uwzględnienie perspektywy neuroodmienności w neurożnorodnym świecie wnosi kontekst rozumienia człowieka sprawnego inaczej, nie w obszarze medykalizacyjnym, ale społeczno-kulturowo-filozoficznym.

Słowa kluczowe:

pedagogika towarzyszenia, poznanie religijne, wychowanek odmienny neurorozwojowo (ASD), świadomość relacyjna, godność osobowa, duchowość ignacjańska, paradygmat patologii, koncepcja neuroróżnorodności

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Borowska, A. (2022). Człowiek – wychowanek – uczeń odmienny neurorozwojowo w przestrzeni pedagogiki towarzyszenia. Forum Pedagogiczne, 12(1), 473–493. https://doi.org/10.21697/fp.2022.1.29

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.